08 - 15  OCAK 2022

1- Elazığ’da Tıp Fakültesi öğrencisi olup tarikat yurdunda kalan Enes Kara, hafta içinde bir video yayınlayıp intihar etti.

Enes Kara, yayınladığı video da Nurcu Tarikatının kendisine ve kendisi gibi öğrencilere yaptığı baskıları ve geleceğinin olmadığını anlatmaktaydı.

Videonun yapılmasından sonra ise Enes Kara canına kıyarak yaşamına son verdi.

Enes Kara’nın acı ve sarsıcı ölümü bir kez daha tarikatların ve tarikatların elindeki yurtların öğrenciler için ne kadar güvensiz ve tehlikeli yerler olduğunu göstermiştir.

Son yıllarda tarikatların yurtlarında ve dini eğitim vermek için açılan yerlerde kız ve erkek öğrencilerin taciz edildiği, tecavüze uğradıkları, şiddet ve baskı gördükleriyle ilgili pek çok haber muhalif medya ve basın yoluyla kamuoyuna duyuruldu.

Buna rağmen bu tür olayların arkası kesilmediği gibi tarikatları kollayan AKP İktidarının ve saray rejiminin baskıları sonucu basın ve medyada bunlarla ilgili haberlere erişim yasağı getirildi, yapılan haberler yalanlanarak gerçekler çarpıtılmaya çalışıldı.

Bu amaçla bu tür haberlere erişim yasakları getirildi.

Halkın ve mağdur ailelerin artan tepkisi üzerine göstermelik soruşturmalarla bu tür olaylar geçiştirilip örtbas edilmeye çalışıldı.

Örgütlü halk kesimlerinin ve toplumun artan tepkisi üzerine kimi olaylar yargıya taşınıp suçlular hüküm giydi.

Ancak bu tür olaylarda da suçlulara iyi hal indirimi uygulanmaya çalışıldı.

Bu son olayda da aynı yöntemlerin uygulanacağı kesindir.

Nitekim söz konusu videoya da erişim engeli getirilmiştir.

Bu tür olaylarda bazen ailelerin de mağdur olan ve yaşamını yitiren çocuklarına yeterince sahip çıkmadıkları, ya da birtakım baskı ve tehditler sonucu suskun kalmaya, aksi yönde görüş bildirmeye zorlandıkları da bir gerçektir.

Kapitalizm öncesi Ortaçağ düzeninin bir ürünü olan tarikatlar, zamanla yozlaşıp işlevini yitirerek yoksul, geniş halk kitlelerinin kolayca boyunduruk altına alınıp yönetilmesini sağlayan bir uyutma ve uyuşturma aracı olarak kullanılmıştır.

Kapitalizmin geç geç geldiği ve sermayenin daha geç ve dışa bağımlı olarak oluştuğu bizim gibi ülkelerde ise önce kapitalizm öncesi feodal baskı ve sömürü için kullanılırken, daha sonra kapitalizme eklemlenerek kapitalist baskı ve sömürü düzenini sürdürmek, emperyalizme hizmet etmek için kullanılmaya başlanmıştır.

Cumhuriyetin ilanı ve cumhuriyet devrimiyle kapatılan bu yozlaşmış, çağdışı kurumlar, çalışmalarını yeraltına çekilerek gizlice sürdürmüşler, Türkiye Sermayesinin tutuculaşıp gericileşmesiyle birlikte hem sola; hem de yükselen toplumsal muhalefete karşı engelleyici bir set olarak kullanılmışlardır.

Tarikatlarla amaçlanan, bir yandan yoğun emek sömürüsü yoluyla sermaye birikimini hızlandırmak; diğer yandan da yoksul emekçi kitleleri, köylüleri ve seçimlerdeki oylarını sermaye düzeninin içinde tutacak sermayenin çıkarlarına hizmet eden partilere yönlendirmektir.

Bu yolla gerici çevreler cumhuriyet devrimine karşı bir karşı-devrim sürecini de yönlendirip yönetmişlerdir.

12 Eylül Darbesinden sonra 12 Eylül Yönetimi ve ANAP İktidarı zamanında güçlenen ve büyüyen bu tarikatlar, AKP’nin iktidara gelmesinden sonra devletin daha fazla büyümüş, AKP İktidarı tarafından kendilerine devletin tüm maddi imkânları tanınmıştır.

AKP İktidarı döneminde 2017 yılında saray rejiminin kurulmasından sonra tarikatlar, Milli Eğitim Bakanlığı’nda eğitim programlarının hazırlanmasında bile rol oynamaya başlamışlardır.

Bu dönemde yurtlar özelleştirilerek tarikatların denetimine bırakılmış, yoksul, emekçi ailelerin çocukları ve gençleri bu yolla gerici tarikatlara mahkûm edilmeye çalışılmıştır.

Bunun yanında tarikatlar okul öncesi çocuklara verilen eğitimde de söz sahibi yapılmaya çalışılıp gerici nesiller yetiştirilerek AKP ve saray rejiminin ayakta tutulmasına çalışılmakta, yoksul kitlelerin daha yoğun bir biçimde hem ekonomik; hem de siyasal sömürüsü güvence altına alınmak istenmektedir.

Muhafazakâr aileler ve bunların inançları da bunun için kullanılmaktadır.

Çocuklarına yeterince sahip çıkmayan bu ailelerin de bu durumda devlet yetkilileri kadar olmamakla birlikte bir sorumluluğu bulunmaktadır.

Nitekim Enes Kara’nın çektiği sıkıntıları dile getiren videonun yapılmasına ve onun intihar ederek yaşamına son vermesine, ya da bir şekilde öldürülüp olaya intihar süsü verilmesine neden olan süreç bu gelişmelerin bir sonucudur.

Bu olay ilk olmadığı gibi böyle giderse son da olmayacaktır.

Bu ve benzeri olaylarda AKP ve saray iktidarı ve cumhur ittifakına mensup partilerin dışında muhalefet partilerinin de sorumluluğu bulunmaktadır.

Zira sağdaki muhalefet partileri olayı görmezden gelip tepki göstermekten kaçınırken, DEVA Partisi gibi AKP’nin içinden çıkan bir parti de olayla ilgili olarak tarikatların eleştirilmesine karşı çıkmıştır.

Diğer sağ partiler ise olayı suskunlukla geçiştirmektedirler. İktidar partisi ve onun yanında yer alan BBP ise bu olaydan dolayı neredeyse çocuğu sorumlu tutacaklardır.

Bunların dışında CHP’nin bu olaydaki tutumu da bu partinin sol ve Kemalist düşüncesine uymamaktadır.

CHP, Enes Kara’nın videosu ve ölümüyle sonuçlanan bu acı olayın yaşanmasından sonra yaşanan olayı cılız bir eleştiriyle geçiştirmiş, kendisinden beklenen tepkiyi etkili bir biçimde göstermemiştir.

Seçmeni çoğunlukla merkez solda ve Kemalist olan bu partinin yönetiminin Kemalist ve gerçek bir sosyal-demokrat partiye uygun bir yönetim olmadığı bu olayda iyice ortaya çıkmıştır.

CHP’nin AKP’den, sağdan oy almak ve sağ partilerle AKP ve saraya karşı bir cephe oluşturabilmek için bu tür olayların üzerinde fazla durmaması CHP Yönetimini de tarih önünde sorumlu duruma düşürmektedir.

Zira bu partinin yönetiminin seçimlerde sağdan ve AKP’den oy almak, sermaye düzeninden daha çok destek alabilmek için tarikatlara ve laikliğe zarar veren tutum ve davranışlara sessiz kalıp fazla tepki göstermemesi, en geri ve ilkel bir sömürü karşısında yeterince ses çıkarmaması Türkiye’nin genç kuşakları arasında ümitsizliği arttırmaktadır.

Bunun yanında gerici-faşizan AKP İktidarı ve Cumhur İttifakı karşısında CHP’nin etkili bir muhalefet yapıp, toplumun geniş ve emekçi kesimlerinin, aydınlık kesimlerinin sorun ve sıkıntılarını yeterince dile getirmesini de önlemektedir.

Bundan dolayı da tarikatlar, AKP ve saray İktidarı ve sağ partiler ile sermaye düzeni arasındaki ilişkinin daha güçlü bir biçimde ortaya konması ve tarikatların etkisinin azaltılması için toplumun emekçi, yoksul, aydınlık geniş kesimlerinin örgütlenerek harekete geçirilmesi devrimci parti ve örgütlere, toplumcu yapılara düşmektedir.

*********
2- AKP iktidara geldiği dönemde Türkiye’de bütçe dengesini sağlamak için yapılan faiz ödemeleri 45 milyar lira civarındayken, 2018’e kadar 50-60 milyar lira seviyesinde kalmıştır.

Ancak 2018’de resmi adı Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi olan bugünkü fiili başkanlık sistemine geçildikten sonra bütçede faiz ödemelerine ayrılan pay hızla artmaya başlamıştır.

Nitekim 2018 yılında bütçede gerçekleşen faiz ödemeleri 73 milyar 961 milyon liraya çıkmış, 2019 yılında 99 milyar 940 milyon lira olmuştur.

Gerçekleşen faiz ödemeleri 2020 yılında 133 milyar 962 milyon lira olurken, bu rakam 2021 yılında 160 milyar 200 milyon lira olmuştur.

Bu da AKP İktidarı döneminde Türkiye’de faize yapılan ödemelerin sürekli olarak arttığını, bu artışın saray rejimine geçtikten sonra büyük bir ivme kazandığını göstermektedir.

Buradan da anlaşılacağı gibi Türkiye’nin ekonomik kaynakları ve zenginliğinin AKP İktidarı ve saray rejimi döneminde giderek faiz ödemeleri yoluyla finans kapitale, yani para sermayeye verildiğini göstermektedir.
Bunun en önemli nedeni Türkiye'nin giderek üretim ekonomisinden uzaklaşmasıdır.

AKP ve saray rejiminin giderek daha baskıcı ve otoriter olmasının en önemli nedenlerinden biri budur.

Zira faşizm finans kapitalin ve tekelci sermayenin tüm topluma ve geniş halk kitlelerine karşı kurduğu bir diktatörlük sermayenin en gerici güçlerinin diktatörlüğü olarak tanımlanmaktadır.

AKP iktidarı ve saray rejiminin son 4 yılda giderek daha baskıcı-otoriter ve faşizan bir yönetime kaymasının en önemli maddi nesnel temeli budur.

Zira para sermayeye bu kadar kaynağın ayrılabilmesi ve bu durumun sürdürülebilmesi ancak demokrasiden uzaklaşmış, baskıcı, otoriter ve faşizan bir yönetim altında sürdürülebilmektedir.

Bu gelişme, AKP ve saray iktidarını giderek esnaftan, küçük ve orta ölçekli sermaye kesimlerinden de sürekli olarak uzaklaştırmaktadır.

Bu durum aynı zamanda AKP İktidarının faize karşı olduğu yolundaki açıklamalarının da gerçeği yansıtmadığının, gerçeklerden çok uzak olduğunun bir kanıtıdır.

*********
3- Mahkeme, Çevre Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı’nın Kanal İstanbul’a komşu olan Başakşehir Hoşdere’deki 83 bin metrekarelik alanın imara açılmasıyla ilgili planlarını iptal etti.

Başakşehir Belediyesi Meclisi’ndeki üyelerin alınan kararı mahkemeye taşımaları sonucu açılan davada mahkeme, planların bölgede nüfus artışına yol açacağını, bu durumunda mevcut yoğunluk ve yaşam kalitesini olumsuz yönde etkileyeceğini, ayrıca bölgenin depremden etkilenecek bir bölge olduğunu iptal kararına gerekçe olarak gösterdi.

Kanal İstanbul’un, İstanbul’ un yaşam alanlarına ve doğasına zarar vereceği, İstanbul’u etkileyecek deprem tehlikesinin daha fazla büyümesine yol açacağı bir uygulamasının iptali olumlu bir gelişmedir.

Bu olumlu gelişme de belediye meclisindeki muhalif CHP’li belediyelerin kararlı ve ısrarlı tutumu önemli bir rol oynamıştır.

Ancak bu tutumun sadece yerel düzeyde kalmayıp aynı hassasiyet ve duyarlılığın tüm ülkeye yayılması, bunun için de tüm toplumcu, ilerici ve devrimci muhalif parti ve örgütlerin doğanın, doğal yaşamın korunması için Kanal İstanbul Projesi ve benzeri projelere karşı örgütlenip birlikte çalışmaları gerekmektedir.

TSİP PROGRAMINDAN:

KADINA ŞİDDET'E HAYIR