1- Sedat Peker’in açıklamalarının yer aldığı videolar kamuoyunu etkilerken, hükümeti ve sarayı da sarsmaya devam ediyor.

Videolarda yapılan açıklamalar sonucunda AKP Hükümeti’nin girdiği kirli ve karanlık ilişkilerin ve kirli çıkar ilişkilerinin açığa çıkması, AKP içindeki rant paylaşımı ve iktidar mücadelesinden doğan kavganın daha fazla görülmesini sağladığı gibi bu kavganın şiddetlenmesine de neden oldu.

Artık AKP içindeki mücadele ve kavgalar kamuoyundan saklanamıyor.

Bunun yanında AKP içindeki gruplaşmalar da arttı.

Artan gruplaşmalar ve çıkar çatışmaları, sarayın ve hükümetin içine düştüğü yönetim zafiyetini güçlendirerek AKP ve saray iktidarında çözülmelerin de başlamasına neden oldu.

Bu çözülmelerin en önemli göstergesi, AKP’li belediyelerde görülen istifalardır.

Bunun yanında yandaş medyada bakanlara yönelik eleştiriler de artmaya başlamıştır.

Bu da AKP İktidarı ve sarayın kendi yandaşları arasındaki desteğinin de azaldığını, yandaş gazeteci ve yazarların da ondan uzaklaşmakta olduğunu göstermektedir.

Öte yandan videoların ortaya çıkardığı bilgiler, AKP İktidarı içinde İçişleri Bakanı Süleyman Soylu’ ya ve çevresindekilere karşı büyük bir tepki ve hoşnutsuzluğun olduğunu ve bu tepki ve hoşnutsuzluğun giderek güçlendiğini göstermektedir.

Özellikle partinin içinde yer alan eski Milli Görüşçülerin, Soylu’nun görevden alınmasını istedikleri bir gerçektir.

Bütün bu tepki ve hoşnutsuzluklara ve kasetlerin yıpratıcı etkisine rağmen saray, Soylu’yu görevden almamıştır.

Bunun nedeni, Soylu’nun parti içinde önemli bir güce sahip olması, MHP’nin desteğini alması ve AKP-MHP işbirliğine dayanan Cumhur İttifakı’nın ayakta kalmasını sağlayan önemli bir güç olmasıdır.

Bunun yanında Soylu, AKP içindeki kirli ve karanlık işleri, sarayın karanlık ilişkilerini ve çıkar ilişkilerini iyi bilen bir kişidir.

Görevden alınması halinde bildiği bu ilişkileri ve kirli sırları anlatmasından korkulmuştur.

Sarayın uzun süren bir suskunluktan sonra Soylu’ ya sahip çıkıp, MHP gibi onu desteklemesi, Soylu ve ekibini tasfiye etmeyi göze alamamasının ve onu istemeden desteklemek zorunda kalmasının en önemli nedenleri bunlardır.

Çünkü Soylu’ da konuşursa bütün kirli ilişkiler açığa çıkacaktır.

Bu da sarayın göründüğü kadar güçlü olmadığını ve son zamanlarda gücünün azaldığını göstermektedir.

Öte yandan İçişleri Bakanı Süleyman Soylu ile Berat Albayrak ve Berat Albayrak’ın çevresindeki Pelikancılar arasındaki çatışma ve mücadelenin şiddeti, kasetlerdeki bilgiler sayesinde artarken, bu çatışmanın boyutları da daha iyi anlaşılmış oldu.

Son dönemde ise Berat Albayrak’ın başında bulunduğu Pelikancılar Grubu ile İçişleri Bakanı Süleyman Soylu arasındaki çatışma, devletin kurumlarını bile iyice sarsacak boyutlara gelmiştir.

Nitekim Vatan Emniyet Müdürlüğü’nde sayıları 75’i bulan bir grup polis, Pelikancılar aleyhine slogan atarken, kimi emniyet müdürleri de amirleri olan İçişleri Bakanı’na meydan okuyarak onun kendilerini görevden alamayacağını söylemektedirler.

Başka bir yerde ise bir grup polisin savcıya baskı yaparak hakkında soruşturma yürütülen ve gözaltında tutulan bir emniyet yetkilisini serbest bıraktırmaya çalışmış, bunun üzerine de bu polisler görevden el çektirilmişlerdir.

Bu da devlet yönetiminde, özellikle güvenlik bürokrasisinde giderek bir anarşinin hâkim olduğunu göstermektedir.

Devlet içinde yaşanan bu güç ve menfaat çatışmaları ve kavgalar, AKP ve saray iktidarının yönetim krizinin arttığını da göstermektedir.

Bütün bu gelişmeler, AKP’nin kamuoyu araştırmalarında giderek daha fazla oy kaybına uğramasına, AKP Seçmeninin de giderek AKP’den uzaklaşmasına neden olmaktadır.

Nitekim son yapılan kamuoyu araştırmalarında AKP’ye gidecek oyların % 30’un altına, hatta % 27’ye indiğini, kararsız seçmenlerin de giderek muhalefet partilerine kaydığını ortaya koymaktadır.

Bütün bunlara ekonomik sorunların giderek arttığını, enflasyonun yükseldiğini ve işsizliğin büyüdüğünü de eklersek, AKP İktidarının ve sarayın ömrünün iyice kısaldığı da ortaya çıkmaktadır.

Ancak muhalefetin yeterince güçlü olmaması ve toplumsal muhalefetin dağınıklığı ve örgütlülüğünün yeterli olmaması, iktidarın ve saray rejiminin ömrünü uzatmaktadır.

Bu hafta Sedat Peker’in 9. Kaseti yayınlaması beklenmektedir.

Bu hafta yayınlanacak kasette ise artık sarayın da daha fazla hedef alınacağı açıktır.

Bu kasetlerde Sedat Peker, sarayla ve yönetimle uzlaşmak ve anlaşmak için adım, adım ilerlemiş, zincirin en zayıf halkası olan Mehmet Ağar’la işe başlamış, sonradan İçişleri Bakanı Süleyman Soylu’ya yönelmiştir.

Peker’in buradaki amacı, iktidar ve sarayla uzlaşmaktı; ancak böyle bir uzlaşma gerçekleşmeyince kasetlerin arkası geldi.

Başlangıçta sarayı hedef almayan Peker, giderek sarayı da dolaylı olarak hedef tahtasına oturtmaya başladı.

Bundan sonra Peker’in artık hükümet ve sarayla uzlaşması olanaksızdır.

Çünkü açıkladığı bilgilerle hükümetin ve sarayın uyuşturucu madde kaçakçılığı, Suriye’deki El-Nusra gibi dinci terör örgütlerine silah ve erzak sattığı ve bundan saray ve çevresindeki yandaş işadamlarının büyük kazançlar sağladığı halkın büyük bir bölümü tarafından öğrenildi.

Üstelik bu bilgilerden yabancı kamuoyunun da haberi oldu.

Bu yüzden Peker’le bir anlaşmanın çok zor olduğu ve kendisinin AKP İktidardan düştükten sonra Türkiye’ye gelebileceği kuvvetle muhtemeldir.

**********
2- AKP İktidarı ve saray, Taksim’de bu yıl 29 Mayıs’ta İstanbul’un Fethi’nin yıldönümü nedeniyle 2013 yılında inşaatına başlanan Taksim Cami’ni gösterişli bir törenle hizmete açtı.

Törende cumhurbaşkanı bir konuşma yaptı.

Ancak caminin gösterişli bir biçimde ibadete açılması ve yapılan fetih gösterileri, gündemde fazla kalmadı.

Hem gittikçe ağırlaşan ekonomik sorunlar, bunların başında yer alan işsizlik, artan enflasyonla birlikte büyüyen yoksulluk ve geçim sıkıntısı, hükümetin ve sarayın artan yolsuzlukları ile Sedat Peker’in yayınladığı video-kasetlerin etkisi, bu açılışın etkili olmasını engelledi.

Açılış, kamuoyunun gündeminde bir hafta bile yer tutmadı.

Bunun üzerine bu kez Batı Karadeniz’de yapılan Filyos Limanı ve burada inşa edilen büyük bir caminin açılışı ile kamuoyu meşgul edilmeye ve AKP’nin muhafazakâr tabanının da desteği bu yolla ayakta tutulmaya çalışılmaktadır.

Ancak bu çabaların da etkili olmadığı anlaşılmaktadır.

Bunun üzerine bu sefer de Karadeniz’de zengin doğal gaz yataklarının keşfedildiği, bunların işletileceği açıklandı.

Buna göre bu yataklar, Türkiye’nin 10 yıllık ihtiyacını karşılamaktaymış.

Ancak bu iddiaların önceki iddialar gibi gerçeği tam olarak yansıtmadığı kuvvetle muhtemeldir.

Buna benzer iddialar daha önce de açıklanmış, arkası gelmemişti.

Karadeniz’de bu tür doğalgaz yatakları bulunsa bile bu yatakların işletilebilmesi, bunun için gerekli yüksek teknolojiye sahip şirketler yoluyla olur.

Türkiye’de ise bu nitelikte yerli şirketler olmadığı için yabancı sermayeli büyük şirketlerle ilişki kurmak gerekecektir.

Büyük şirketlerin ise Türkiye’de yatırım yapma istekleri, ekonomik gelişmelerin genellikle olumlu seyretmemesi nedeniyle yüksek değildir.

Kaldı ki deniz tabanından doğal gaz çıkarmanın maliyeti yüksek olacağı için bu yataklardan çıkarılacak gazın bunun için yapılacak çalışmaya değer nitelikte olması gerekmektedir.

Keşfedildiği söylenen doğal gaz yataklarının bu nitelikte olduğu da kuşkuludur.

AKP İktidarı daha önce de yerli otomobil, yerli savaş uçağı gibi projelerle kamuoyunu oyalamaya çalışmış, gündemi değiştirip belirlemek istemişti.

Bugün de iç ve dış politikada sıkışan hükümet ve saray, gündemi belirlemek ve kamuoyunu oyalamak için adeta Nazi Rejiminin propaganda servisleri gibi bu tür doğruluğu kuşkulu haberleri ve gösterişli açılışları kullanmaktadır.

**********
3- Bu hafta 31-Mayıs’ta Türkiye’nin en büyük demokratik eylem ve isyanlarından biri olan ve ülkenin birçok yerinde aynı zamanda başlayan Gezi Eylem ve Gösterilerinin 8. Yıldönümüydü.

Gezi Eylemleri, ilk ortaya çıktığı zaman AKP İktidarı üzerinde büyük bir korku ve panik havası yaratmış, onun yüzündeki demokrasi maskesini söküp atarak, iktidarın gerici, faşizan ve otoriter yüzünün tüm çıplaklığıyla ortaya çıkmasına neden olmuştu.

Ayrıca Gezi eylemleri, AKP İktidarı ile Gülen Cemaati arasındaki çatışmanın şiddetlenmesine ve aralarındaki ortaklığın bozulmasına neden olmuştu.

Gezi’deki direniş, her ne kadar Gezi Parkı’nın ayakta kalmasını sağlamışsa da, yaratıcı eylemsel etkinlikleri ve forumlarıyla demokratik mücadelenin kitleselleşmesine hizmet etmişse de, Gezi’de toplumsal muhalefeti oluşturan güçler birlikteliklerini uzun süre koruyamamışlardır.

Aralarındaki ayrılıklar giderek artmış, ortak hedefler için birlikte mücadelenin sürdürülmesi devam ettirilememiştir.

Bunun yanında işçi sınıfının ve emekçilerin örgütlenmesinde yeterince başarılı olunamamış, işçi sınıfının üretimden gelen gücünü etkili bir biçimde kullanması sağlanamamıştır.

Bunun sonucunda Gezi Eylemleri zamanla zayıflayarak sönümlenmiştir.

Ancak bu eylemler iktidarın ve sarayın korkulu rüyası olmaya devam etmiş, iktidar tüm baskıcı politikalarına, rejimi değiştirip başkanlık sistemiyle bir tek adam rejimi kurmasına, yargı bağımsızlığına geniş ölçüde son vermesine ve mafya örgütlenmelerini de muhalefete karşı kullanmasına rağmen Gezi Eylemlerinin bir benzerinin yaşanması korkusundan kendisini kurtaramamıştır.

Bunun sonucunda her yıl olduğu gibi bu yıl da Gezi Eylemlerinin yıldönümünde Taksim Meydanı ve çevresinde olağanüstü önlemler almış, meydana ve çevresine polisleri yerleştirmiş, ancak Gezi Eylemlerinin hatırlanmasını ve anılmasını önleyememiştir.

Bu yıl 8.yıldönümü kutlanan Gezi Eylemleri, Türkiye’nin laik, demokratik bir ülke olarak kalması, demokrasi, işçi sınıfının hak ve özgürlükleri, sosyalizm ve sosyalist bir devrim için verilecek mücadele de halen önemini ve değerini korumakta, demokratik, devrimci ve sosyalist bir mücadele için büyük bir önem ve değer taşımaktadır.

*********
4- Son alınan haberlere göre Türkiye’ye Libya petrollerinden bir pay verilmemekte ve Fransa’nın da yer aldığı büyük emperyalist güçler, Libya’daki hükümet üzerindeki etkilerini de kullanarak Türkiye’nin Libya’daki askeri birliklerini ve Suriye’den bölgeye getirdiği savaşçılarını çekmesini istemektedir.

Türkiye Yönetimi’nin Libya’da giderek artan bir baskıyla karşılaşması ve Libya petrollerinden istediği yararı sağlayamaması, AKP İktidarının Libya Politikasının da başarısızlığa uğraması sonucunu doğurmuştur.

Bu da yakın bir gelecekte AKP İktidarının Mısır’la düzene giren ilişkilerin ve ABD’deki Biden Yönetimi’nin de etkisiyle Libya’da da pek çok alanda geri adım atmakta olduğunu göstermektedir.

Sonuç olarak AKP İktidarı, Libya’da da Osmanlıcı hayallerini bir süre sonra rafa kaldırmak zorunda kalacaktır.

TSİP PROGRAMINDAN:

KADINA ŞİDDET'E HAYIR