1- Ekonomik krizin etkisi ve bu krizle birlikte giderek artan işsizlik ve yoksulluk, demokrasi ve hukuktan uzaklaşılması, demokratik hak ve özgürlüklerin askıya alınması, dış politikadaki başarısızlıklar ve görülmedik boyutlara ulaşan yolsuzluklar, AKP ve Cumhur İttifakının oy oranlarının daha hızlı düşmesine neden olmaktadır.

Özellikle AKP oylarındaki düşüş çok daha fazladır ve giderek hızlanmaktadır.

Çünkü AKP, yönetimde en fazla söz ve yetkiye sahip olan ve yönetimin doğrudan sorumluluğunu üstünde taşıyan bir iktidar partisidir.

Nitekim 2020 yılının Şubat ayına dönük olarak yapılan anketlerden ilgili alınan bilgiler, AKP oylarının % 35’in altına, hatta % 30’a gerilediği yönündedir.

AKP oylarındaki bu gerilemenin hızlanmasında yeni kurulan ve kurulmakta olan partilerin (özellikle Babacan’ın Mart ayında kurulacak partisi) AKP’den alacakları oyların da önemli bir rolünün olduğu bir gerçektir.

Zira AKP artık sermayenin, yani sermaye sınıfının da güvenini yitirmiştir ve kendi içinde de anlaşmazlıklar ve hoşnutsuzluklar büyümektedir.

Bu yüzden sermaye sınıfı ve sermaye düzeni yeni seçenekler oluşturup bunları hayata geçirmeye çalışmaktadırlar.

Bunun yanında AKP’nin en güçlü olduğu İstanbul Sultanbeyli gibi yerlerde AKP’ye oy veren ve uzun yıllar onu desteklemiş seçmenlerinin yapılan yolsuzluklardan AKP’yi sorumlu tutmaları ve ağırlaşan ekonomik sorunlara da değinmeleri, AKP’nin artık en güçlü olduğu yerlerdeki en güvenilir seçmenlerini de kaybetmeye başladığını gösteriyor.

AKP oylarındaki bu azalmaya paralel olarak MHP oyları da azalmaktadır.

MHP’nin de oyları da azalarak % 10’un altına inmektedir.

Bu da gelecek seçimlerde MHP’nin baraj altında kalabileceğini; ya da güçlükle barajı aşabileceğini gösteriyor.

Buna karşılık muhalefet partilerinin oyları da artmaktadır.

Buna göre iktidardaki Cumhur İttifakını oluşturan partilerin oy oranı yaklaşık % 39’larda kalırken, Cumhur İttifakı dışındaki partilerin oy oranı ise %60’ı geçmiş görünüyor.

Bu gelişmeler, AKP İktidarının ve Cumhur İttifakı’nın artık tüm olanaklarına rağmen seçimleri de kazanamayacaklarını ve iktidarlarını da uzun süre sürdüremeyeceklerini ortaya koyuyor.

Seçim olmasa da toplumsal hoşnutsuzlukların artması, kontrol edemeyecekleri bir toplumsal patlamaya yol açabilir.

Nitekim AKP’nin üye sayısında görülen sürekli azalma da bunun bir göstergesidir.

Öte yandan olası bir toplumsal tepkinin neden olacağı toplumsal patlama ve isyanın önüne geçmek için demokratik hakların ve özgürlüklerin yasalara da aykırı olarak fiilen engellenmesi yoluna gidilmesi ve siyasi eylemlerin çoğunun kolluk güçleri kullanılarak dağıtılmasının nedeni de budur.

Bunun yanında, bekçilerin yetkilerinin arttırılarak bunların iktidarın bir yan kuruluşu haline sokulup bu yoldan da muhalif toplum kesimleri ve toplumsal muhalefet üzerinde baskı ve yıldırma yoluna gitmek istemektedirler.

Bu gelişmeler, aynı zamanda AKP’nin ve Cumhur İttifakı’nın ülkeyi yönetemediğini ve yönetemez hale geldiğini göstermektedir.

İktidarın en büyük şansı ise muhalefetin zayıflığı ve alternatif plan ve projelerle iktidarın karşısına çıkmakta zorlanması ve toplumsal muhalefetin yeterince örgütlü olup, ağırlığını yeterince koyamamasıdır.

**********

2- Tekelci kapitalizmin ve onun bir ürünü olan ekonomik krizin yol açtığı artan işsizlik ve büyüyen yoksulluk sonucu intiharlar hız kesmeden artıyor.

Bir gazetenin yaptığı araştırmaya göre 2018 yılından beri en az 24 yurttaş intihar girişiminde bulundu.

Şubat ayının başından itibaren intiharların ve intihar girişimlerinin sayısı da arttı.

Bu ay içinde Hatay Valiliği önünde bir yurttaş, borçlarını ödeyemediği ve parasız kaldığı için bir üniversite öğrencisi, yoksulluk, borçlar ve umutsuzluk sonucu bir matematik öğretmeni, Dicle Üniversitesi’nde tedavi gören bir doktor intihar ederken, bir yurttaş da T.B.M.M. önünde intihar girişiminde bulundu.

İntihar olaylarının bu kadar artmasına rağmen hükümetin bakanları ve bürokratları, bu konuda vurdumduymaz, duyarsız ve alaycı bir tutum takınmaktadırlar.

Bunun en önemli nedeni ise Türkiye’de bugün toplumsal muhalefetin örgütsüz ve zayıf bir durumda olmasıdır.

Bu yüzden artan intihar olayları iktidarın ve düzenin Türkiye’yi getirdiği ve sürüklediği yıkım, yoksulluk ve işsizliğin yanı sıra muhalefetin ve devrimci parti ve örgütlerin de yetersizliğini ve zayıflığını ortaya koymaktadır.

*********

3- İstanbul/Kadıköy’de son dönemde artan intihar olaylarına dikkat çeken ve açıklama yapmak isteyen üniversite öğrencilerine polis müdahale etti.

İntihar olayları nedeniyle hükümeti ve sermaye düzenini protesto eden öğrenciler Altıyol-Boğa Heykeli’nin önüne doğru yürümek isteyince polisin sert müdahalesi sonucu dağıtıldılar ve 9 öğrenci gözaltına alındı.

Bu da Türkiye’de son yıllarda siyasal özgürlüklerin geniş ölçüde engellendiğinin, siyasal tepkilerin demokratik yoldan ortaya konmasının siyasi iktidar tarafından demokrasiye ve hukuk düzenine aykırı olarak yakın geçmişte birçok olayda olduğu gibi keyfi bir biçimde kısıtlandığının bir göstergesidir.

Bu tutumun en önemli nedeni toplumsal hoşnutsuzluğun büyük, hükümet ve devlet güçlerinin başa çıkamayıp kontrol edemeyeceği bir toplumsal patlama ve isyana dönüşmesi korkusudur.

Bu tür eylemlerde kamuoyu üzerinde etkili olmak ve bu etkiyi arttırmak eylemlerin sürekliliği ile sağlanabilir.

Nitekim Cumartesi Annelerinin eylemleri tüm engellemelere, kısıtlamalara ve unutturmalara rağmen kararlılıkla sürmektedir.

Bu kararlı irade sayesinde eylemler ses de getirmektedir.

**********

4- Metal İşçileri Birliği’ne üye Kale Pratt and Whitney İşçileri’nin anayasal hakları, iş ve ekmek için verdikleri mücadele ve direniş sürüyor.

Direnişin hükümetin ve sermayenin denetim ve kontrolündeki ve etkisindeki basın ve medyada fazla yer bulmamasına, sermaye sınıfı ve hükümetin engellemelerine rağmen devam etmesi önemli ve olumlu bir gelişmedir.

Bu direnişin büyüyerek gelişmesi ve daha geniş alanlara yayılması tüm işçi sınıfını kapsaması Türkiye’de demokrasiyi ve demokratik hakları hayata geçirmek, ülkedeki gerici-faşist yönetimi geriletmek ve haksız bir savaşın önüne geçmek için en etkili bir yoldur.

Türkiye’nin gündeminin emekten yana olması ancak işçilerin ve emekçilerin örgütlü mücadelesini güçlendirmekle mümkün olacaktır.

İşçi sınıfının mücadelesi dünyanın birçok yerinde de sürüyor.

Hindistan’da işçiler yaşam ve çalışma koşullarının kötülüğü nedeniyle genel greve giderken, Yunanistan’da da işçiler greve çıkıyorlar.

Güney Amerika Ülkelerinde de işçi ve emekçilerin mücadelesi devam ediyor.

Bu mücadeleler de sosyal medya ve işçi-emekçi örgütlerinin propagandaları ile dünyaya yayılıyor.

Bütün bu gelişmeler küresel sermayenin politikalarına karşı işçi ve emekçi kesimlerinin de direncinin ve mücadelesinin giderek arttığını ve güçlenmekte olduğunu gösteriyor.

**********

5- KHK’ lı memurların eylemi Hatay’da ses getirdi.

Hatay’da BES (Büro Emekçileri Üyesi) beş memur, verdikleri direnişin sonucu OHAL Komisyonu Kararı ile işlerine geri döndü.

Böylece verilen mücadele az da olsa etkisini göstermeye başladı.

Ancak elde edilen sonuç yine de çok yetersizdir.

KHK ile haksız olarak memuriyetten ihraç edilen memurların tümünün işlerinin başına geri dönmesi için KHK’ lı memurlarla yapılan örgütlü eylemlerin genişletilerek sürdürülmesi ve bu eylemlerin KESK ve BES Yönetimleri tarafından daha aktif bir biçimde desteklenmesi gerekir.

Bunun yanında direniş eylemlerinin örgütlenmesinin daha güçlü bir biçimde yapılması, kamuoyunun ilgisinin daha fazla bu konuya çekilmesi de direnişin güçlenmesi için önemlidir.

**********

6- Suriye’de Rusya’nın da askeri desteğini alan ve geniş halk kitleleri tarafından da desteklenen Suriye Ordusu İdlip’te dinci-gerici-işbirlikçi El-Kaide artığı birçok teröristin işgalindeki yerleri kurtararak İdlip’ in büyük bir bölümünü kontrol altına aldı.

Bu sayede Halep Kenti’nin ve Halep-Şam Otoyolu’nun güvenliği de tam olarak sağlandı.

Ancak bu gelişmeler AKP ve saray Yönetimi’ni endişelendirdi ve tepkisine neden oldu.

Bunun nedeni AKP Hükümeti ve sarayın desteklediği terör çetelerinin bu bölgeden tamamen atılması ve sıranın Afrin ve kuzeyde işgal altında tutulan diğer bölgelere de gelmesidir.

Bu gelişme, AKP Hükümeti ve sarayın emperyalizmle işbirliği içinde Suriye’nin ekonomik kaynaklarının ve pazarının yağmalanması ve bu yağmadan pay almasını ve Ortadoğu’da kurmak istediği dinci-gerici yönetimleri hayata geçirmesini tamamen engelleyecektir.

Öte yandan Türk Ordusu’nun denetiminde olan İdlip’ teki kontrol noktalarının çoğunun Suriye Ordusu tarafından kuşatılmış olması buradaki askerlerin Suriye Ordusu tarafından esir edilmesi; ya da Suriye Ordusu ile girdikleri çatışmalarda sürekli kayıp vermeleri sonucunu doğuracaktır.

AKP Hükümeti ve saray, Türkiye’deki gündemi değiştirmek için de Suriye’de Türk Askerlerinin bulunduğu bölgeleri ortaya koyuyorlar.

Ancak bunun dışında AKP’nin ve sarayın böyle bir gelişme karşısında Türkiye’deki gücünü de önemli ölçüde yitireceği meydandadır.

Bu durum sarayı sert açıklamalar ve mümkün olduğunca İdlip’e müdahale etmeye itiyor.

Ancak bunun bir gerçekliği olmadığı gibi fazla bir olanağı da yoktur.

AKP Hükümeti ve saray yönetimi Suriye Hava Sahasına Türk Savaş Uçaklarını soktuğunda bu uçaklar Suriye Hava Savunması ve Rus Hava Kuvvetleri tarafından uyarılacak, bu uyarılar dikkate alınmadığı takdirde düşürülecektir.

İdlip’e yönelik oradaki terör güçlerine askeri destek sağlandıkça da bu desteği sağlayan oradaki Türkiye’den gönderilmiş askeri birlikler hem Suriye Ordusu; hem de Rus Hava Kuvvetleri tarafından vurulacaktır ve vurulmaktadır da.

Bir hafta da İdlip’te Türk Askerlerinin 13 şehit vermesi, halen de şehit vermeye devam etmesi bunun bir sonucudur.

ABD ve NATO İdlip’ te çatışmalara doğrudan müdahil olmadıkça da AKP ve saray Yönetimi’nin bu bölgede Rusya ve Rus Hava Kuvvetleri ile çatışmayı göze alması, Suriye Ordusu ile çatışmaları şiddetlendirmesi olanaksızdır.

Öte yandan Türkiye’nin Suriye’deki çatışmalara geniş ölçüde müdahil olması, Suriye ve Rusya’nın yanında İran’ı da karşısına alması sonucunu doğuracaktır.

Bu durum bir yandan şehit sayısının hızla artmasına; diğer yandan da Suriye’de yapılan harcamaların artması sonucu ekonomik sorunların daha da ağırlaşmasına neden olacak ve Suriye’deki çatışma giderek ABD-İsrail-NATO ile Rusya, İran arasındaki bir çatışmaya dönüşüp Üçüncü Dünya Savaşı’na giden yolu açabilir.

Böyle bir gelişme ise ABD ve NATO’nun da şu an için öngörmediği ve istemeyeceği bir gelişmedir.

ABD’nin İdlip’te Türkiye’ye verdiği destek ise yanıltıcıdır.

ABD, İdlip’te Suriye Ordusu’nu daha fazla meşgul ederek Suriye’nin doğusundaki petrol kuyularını elinde tutmaya, PYD-YPG Güçlerine destek olup onları kullanmaya devam etmek istemektedir.

Bunun İçin İdlip’ te ABD ve NATO, Türkiye Yönetimi’ni de desteklemektedirler.

Ama ABD Dış İşleri Bakanlığı ve NATO, İdlip’te doğrudan çatışmaya girmeyeceklerini de açıklamışlardır.

ABD, İdlip’ deki gelişmeler nedeniyle Türkiye Yönetimi’nin tutumu ve açıklamaları ile Rusya’nın tepkisi nedeniyle Türkiye’nin Rusya ve İran’dan uzaklaşmasını ve Rusya karşısında zayıf bir duruma düşmesini sağlamak istemektedir.

Böylece Türkiye’nin ABD ve NATO’ ya bağımlılığını arttırarak ona istediklerini daha kolay kabul ettirebileceğini planlamaktadır.

AKP Hükümeti ve saray ise Ortadoğu’daki pozisyonunu sürdürmek için ABD ve NATO’ya yanaşmaktadırlar.

Bu durum, AKP Hükümeti ve sarayın İran’a karşı tavır alıp İran’dan da uzaklaşmaları ve İran’a karşı kurulmaya çalışılan ittifaka katılmaları ve Rusya’dan bir daha ağır silah almamaları konusunda yoğun bir Amerikan baskısıyla karşılaşmaları sonucunu doğuracaktır.

Sonuç olarak AKP Hükümeti ve sarayın Suriye’deki sıkışıklığı artacak ve AKP Yönetimi Suriye’de İdlip’ te bulunan Türk Askerlerini kademeli olarak geri çekmek zorunda kalacak; ya da kendi iktidarının da daha hızlı ve dramatik bir biçimde yıkılmasına yol açacak bir çatışmanın içine Türkiye’yi de sürükleyecektir.

Böyle bir çatışma da ise Türkiye Toplumu da iktidarın emperyalist ve işbirlikçi politikaları sonucu ciddi bir bedel ödemek zorunda kalacaktır.

Öte yandan Suriye’nin İdlip Bölgesi’nde sıkışıp Türkiye Sınırlarına yaklaşan ve gelen dinci-gerici-işbirlikçi terör çeteleri ilerde Türkiye’nin iç güvenliğini de tehlikeye düşürecek ve emperyalist müdahalelere zemin hazırlayacak gelişmelere yol açabilirler.

*********

7- Ekonomik durumun düzelmemesi ve ekonomik sorunların artması, yoksulluk ve artan enflasyon nedeniyle toplumdaki büyüyen hoşnutsuzluk, sarayın yakın zamanda hükümette ve bürokraside değişikliklere gitmesi sonucunu doğurabilir.

Bununla ilgili olarak medyadan alınan duyumlara göre hükümette, AKP tabanından gelen şikâyetler de dikkate alınarak ve toplumsal tepkiyi azaltmak için Maliye Bakanı’ da dâhil olmak üzere bazı bakanlar görevden alınabilir, bürokraside bazı isimler değiştirilebilir.

Bunun yanında eski cumhurbaşkanlarında Abdullah Gül’ün son günlerde Gezi Olaylarıyla gurur duyuyorum diyerek bir açıklama yapması, iç ve dış kamuoyuna kendisinin ve kendisinin kuruluşunda destek ve ön ayak olduğu partisinin demokratik haklara ve demokrasiye önem verdiği izlenimi uyandırarak demokratik çevrelerden destek almak için başvurduğu bir manevradır.

Böylece Gül ve onun destekleyeceği parti demokrasiye önem veren bir parti gibi gösterilmek istenmektedir.

Bu da AKP’nin içindeki hoşnutsuzluğun, çalkantının arttığının, AKP’nin giderek zayıflayarak içerdeki ve dışardaki meşruiyetinin destek aldığı çevrelerde de iyiden iyiye azaldığının bir belirtisidir.

TSİP PROGRAMINDAN:

KADINA ŞİDDET'E HAYIR