1- HDP’ ye yönelik olarak geçen hafta başlatılan ve bu hafta da devam eden gözaltına alma ve tutuklama operasyonları sürüyor.

HDP’ nin ve demokratik hak ve özgürlükleri savunan kesimlerin eylem ve gösterilerine, yapılan basın açıklamalarına rağmen süren bu tutum, yargı tarafından altı sene önce yapılan Kobani Eylemlerine dayanılarak gerçekleştiriliyor.

Oysa 6-8 Ekim 2014’de Kobani Eylemleri nedeniyle gözaltına alınıp tutuklananlar daha sonra yargılanıp suçsuz bulunarak serbest bırakılmışlardı.

Altı sene sonra bugün, bu soruşturma ve gözaltına almaların o zaman yapılan soruşturma ve yargılamalarda suç oluşmamasına ve yargılamaların beraatla sonuçlanmasına rağmen yargı tarafından yeniden başlaması; yargının bağımsız bir kararı olmayıp, sarayın ve AKP İktidarının bir takdiridir.

AKP İktidarı ve saray, kendi önlerinde önemli bir engel olarak gördükleri HDP’ yi dağıtıp, seçmeninin direncini kırabilmek ve onları HDP’ den uzaklaştırabilmek için bu yola girmişler, bunun için de yargıya gizlice talimat vermişlerdir.

Ayrıca bu yolla tüm muhalif çevrelere yönelik baskıyı arttırarak muhalefetin imkân ve olanaklarını daha fazla zayıflatmış olacaklarını, muhalifler üzerindeki baskıyı arttırarak onlara daha çok gözdağı vereceklerini düşünmektedirler.

Böylece bir erken seçime gittiklerinde muhalif seçmenlerin kapıldığı umutsuzluk duygusu ve HDP’ nin zayıflatılıp dağıtılması AKP ve Cumhur İttifakının oylarının korunması ve az da olsa arttırılması sonucunu doğuracaktır.

Böylece AKP ve saray, iktidarını koruma, sürdürme olanağını devam ettirecektir.

Öte yandan AKP ve saray iktidarı, ülkedeki otoriter ve faşizan baskıları arttırarak ve muhalefetin etkisizleştirilip halktan, toplumun geniş kesimlerinden uzaklaştırılması yoluyla ülkeyi daha kolay yöneteceklerini de düşünmektedirler.

Ancak bu uygulamadan AKP İktidarı ve saray, istediği sonucu elde edemeyecektir.

Çünkü HDP’ nin seçmeni, Türkiye’nin en fazla politikleşmiş seçmenidir.

Bu yüzden kendi partilerine yönelik baskılar ve Kars Belediyesi’ne de kayyum atayarak onun görevine son verme eylemleri, HDP seçmenlerinin kendi parti ve örgütlerine olan bağlılıklarını ortadan kaldırmayacak, saray ve AKP İktidarı ve rejimine karşı tutumlarını değiştirmeyecektir.

Tersine HDP seçmeninin tutum ve tavrını daha da kemikleştirecek, erken veya zamanında yapılacak seçimlerde HDP seçmenleri ya kendi partilerine blok olarak oy vermeye; ya da İstanbul Seçimlerinde olduğu gibi AKP İktidarı karşısında en güçlü muhalefet partisini desteklemeye devam edeceklerdir.

AKP ve sarayın bu son politikalarına sosyalist parti ve örgütlerden sert tepkiler geldiği gibi CHP den de sert tepkiler gelmiştir.

Çünkü bu uygulamalar burjuva demokrasisine ve burjuva hukuk düzenine aykırı olduğu gibi, ileride benzer uygulamalar CHP gibi diğer muhalefet partilerinin de başına gelebilir.

Buna karşılık İYİ Parti’nin HDP’ ye yönelik soruşturma ve tutuklamalar konusundaki tutumu daha belirsiz ve tepkisi çok daha zayıftır.

Bu tutum, AKP ve cumhur ittifakının işini kolaylaştırmakta, İYİ Parti’yi de etkileyerek ülkedeki muhalif kesimleri, Kürt Hareketi’ni ve sol kesimleri daha kolay etkisiz hale getirebileceklerini düşünmelerine neden olmaktadır.

Bu son gelişmeler, Türkiye’de burjuva demokrasisinden ve burjuva hukuk düzeninden bile ne kadar uzaklaşıldığını, yargının iktidarın ve sarayın elinde bir baskı aracı haline geldiğini göstermektedir.

Türkiye içinde meşruiyetini kaybeden ve işlediği suçlardan dolayı hesap vermek zorunda kalan iktidar ve saray, bu durumdan kurtulmak için her türlü antidemokratik ve keyfi yolu denemekte, hukuku da bu amaçla kullanmaktadır.

Ancak bu çabalar AKP İktidarı ve cumhur ittifakının yıkılıp gitmesini engelleyemeyecektir.

**********

2- Türkiye’de cumhurbaşkanlığının yani sarayın harcamaları 4 kat artışla günde ortalama 10 milyon TL.’ ye ulaştı.

Yıllık harcamalar ise 3,6 milyar TL arttı.

Sayıştay’ın TBMM’ye sunduğu Genel Uygunluk Bildirimi’ ne göre sarayın 2019 yılındaki harcamaları 2018 yılına göre dört kat arttı.

Taşıtlar hesabı ise ikiye katlanarak 506 milyondan 1 milyar 200 milyon TL’ye çıktı.

Ekonomik krizin derinleştiği ve buna kovid-19 salgın hastalığı krizinin eklendiği böyle bir dönemde sarayın masraf ve harcamalarındaki bu artış dikkat çekicidir.

Buradan da görüleceği gibi saray ve AKP İktidarı, halkın sorunlarıyla ve yoksullukla zerre kadar ilgilenmemekte, devletin kaynaklarını oluşturan halkın parasını, işçilerden ve emekçilerden alınan paraları kendi çıkarı, gösterişli yaşamı ve sermayenin en vurguncu kesimleri için kullanmaktan kaçınmamaktadır.

*********

3- MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’nin Anayasa Mahkemesi aleyhindeki sözleri ve Anayasa Mahkemesi’nin kaldırılarak yerine Divanı Ali gibi bir mahkemenin kurulmasını istemesi, AKP İktidarı ve cumhur ittifakının burjuva hukuk ve demokrasisinin son önemli kurumlarını da yok edip ortadan kaldırma amaçlarının bir sonucudur.

Zira Anayasa Mahkemesi, son dönemde aldığı kimi kararlarla iktidarın çıkarmaya çalıştığı antidemokratik yasaları engellemiş, İçişleri Bakanı’nın baskılarını geri çevirmiş ve ona cevap vermekten kaçınmamıştı.
Anayasa Mahkemesi’nin iktidarın anti demokratik ve keyfi tutumunu sınırlaması ve AKP İktidarı ve sarayı engellemeye, frenlemeye çalışması MHP ve AKP Yönetimi’ni böyle bir tutuma itmiş, bu tutum da MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli yoluyla ortaya konmuştur.

Bu yolla Anayasa Mahkemesinin yerine geçirilecek Divan-ı Ali, yani Yüce Mahkeme iktidarın ve sarayın etkisinde daha kolay yönlendirilebilecek ve daha çok saray rejiminin bir yargısal danışma organı olarak kullanılabilecektir.

**********

4- AKP İktidarının egemen olduğu bu son dönemde doların ve avronun TL karşısında değeri giderek artıyor.

Doların değeri 8’ TL’ye yaklaşıp 7.85 TL olurken, avronun değeri de 9,21 TL civarına geldi.

Kurlardaki bu artışın hem dış ticaret dengesini Türkiye aleyhine büyütüp dış borçları ve cari açığı arttıracağı; hem de ithal mallarındaki ve ithal edilen enerji sağlayıcı malların fiyatlarını arttırıp iç fiyatlara yansımasına, bunun sonucunda enflasyondaki artışın büyümesine yol açacağı bir gerçektir.

Enflasyondaki bu yükselme ise en çok Türkiye’deki emekçi kesimleri işçi sınıfını, emeklileri ve memurları vuracaktır.

İktidar ise enflasyondaki bu artışın yükünü işçi sınıfının, emekçilerin üzerine yıkmaktan kaçınmayacaktır.

Bu yüzden artan enflasyon ve işsizlikle birlikte bu kış işçiler, emekliler ve tüm emekçiler için daha zor geçecektir.

Buna karşılık iktidarın ve sarayın ciddi bir önlem almadığı da Maliye Bakanı’nın yaptığı açıklamalardan anlaşılmaktadır.

Çünkü karşılarında güçlü, örgütlü bir işçi sınıfı olmadığı, işçi sınıfının büyük bir bölümü örgütlü olmadığı gibi, parlamentodaki muhalefet partileri de emekten yana bir politikayı kararlılıkla izleme iradesinden yoksunlar.

Üstelik demokratik hak ve kazanımlarda fiilen kullanılamaz hale getiriliyor.

Bu da Türkiye’de gelir dağılımındaki eşitsizlikleri, yoksulluğu ve açlık sınırında yaşayan insanların sayısını arttırıyor.

Bu gelişmeler karşısında sosyalistlere, devrimci muhalefete büyük görevler düşmektedir.

Sosyalistler, devrimci muhalifler olarak AKP ve saray iktidarına, cumhur ittifakına ve onların gerici, faşizan politikalarına karşı demokrasi ve laiklik mücadelesini daha kararlı bir biçimde sürdürmek ve bunun için tüm ilerici ve demokrat kesimleri bir araya getirmek zorundadırlar.

Böylece sosyalist düşünce ve fikirlerin, işçi sınıfı arasında bilimsel eğitim ve fikirlerin yayılması için gerekli ortam hazırlanmış olur.

Bu da işçi sınıfı içinde devrimci bilinç ve sınıf bilincinin gelişmesini ve yoksulluklarının asıl sorumlularının kimler olduğunu anlamalarını sağlar.

Ayrıca sermayeyle yapacakları mücadele, onlara sermaye sınıfını ve onların düzenini nasıl alt edebileceklerini ve devrimi nasıl gerçekleştirebileceklerini öğrenmelerini sağlar.

Bunun yanında sosyalistler ve devrimciler işçi sınıfını en kısa zamanda örgütleyip bilinçlendirmek için yaptıkları çalışmaları hızlandırmak zorundadırlar.

Bu çabalar gösterilip sonuç alınmaya başlandığında iktidarın ve sermaye düzeninin bu günkü durumu işçi sınıfı ve sosyalistler için bir avantaja dönüştürülebilir.

**********

5- Kafkasya’daki son gelişmeler Azerbaycan’la Ermenistan arasında gittikçe genişleyen bir çatışmanın savaşa dönüştüğünü ortaya koymaktadır.

Her iki ülkedeki baskıcı ve faşizan dikta yönetimlerinin çabalarıyla başlayan ve ülkedeki iktidarlarını güçlendirmeyi de sağlayan bu savaşa Türkiye Yönetimi’nin de yakından müdahil olduğu görülmektedir.

Bu tutum bizzat AKP İktidarının açıklamalarıyla ortaya çıkmıştır.

AKP İktidarı, Türkiye’de artan ekonomik sorunların, siyasi baskıların ve adaletsizliğin doğurduğu toplumsal tepkileri azaltmak, gittikçe eriyen oylarının ve toplumsal desteğinin neden olduğu meşruiyetindeki azalmayı durdurup tersine çevirmek için Kafkasya’daki bu kriz ve savaştan yararlanmaya çalışmaktadır.

Bu yolla MHP ile birlikte milliyetçiliği kullanarak gündemi istediği gibi belirleme ve gücünü arttırma yoluna gitmek istemektedir.

Zira Libya’da ve Doğu Akdeniz’de bu iktidarın barutu bitmiştir.

Nitekim HDP’ ye yönelik operasyonların da böyle bir döneme rastlaması bir tesadüf değildir.

Libya ve Doğu Akdeniz den sonra AKP’ye ve cumhur ittifakına desteğin arttırılması Kafkasya’daki Azerbaycan-Ermenistan arasındaki çatışmayla sağlanmak istenecektir.

Ancak bu politikanın da bir sınırı vardır.

AKP İktidarı her ne kadar bu çatışmaya geniş ölçüde müdahil olmak istese de belli bir sınırı geçmesi mümkün değildir.

Zira Rusya’nın Kafkasya’daki etkisi ve gücü bunu engelleyecektir.

AKP İktidarı bu bölgede Suriye’nin İdlip Bölgesi’nde olduğu gibi ABD’den de destek alamaz.

Çünkü Amerikan Yönetimi, yakında başkanlık seçimlerine hazırlandığı ve iktidarını korumayı amaçladığı için böyle bir yola girmez.

Ayrıca Rusya’nın Kafkasya’daki etkisi 2008 Gürcistan-Abhazya Savaşı’ndan beri artmıştır ve ABD Kafkasya’da eskisi kadar etkili olabilecek durumda da değildir.

Bu durumu iyi bilen Azerbaycan Yönetimi de AKP İktidarını bu bölgede belli sınırlar içinde tutmaya çalışmakta, bu yüzden Rusya’yı karşısına alacak bir tutumdan da kaçınmaktadır.

Rusya’nın ise her iki ülkeyle de güçlü bağları bulunmaktadır.

Sonuç olarak bu kriz, Rusya’nın bölgedeki etkisinin daha fazla artmasını da sağlayabilir.

Nitekim Rusya Yönetimi bir süre sonra Azerbaycan ve Ermenistan Yönetimleriyle görüşecek, Türkiye Yönetimiyle de görüşerek bölgedeki çatışmaları azalmasını ve tarafların aralarında bir anlaşmanın gerçekleşmesini sağlamaya çalışacaktır.

O zaman AKP ve saray iktidarı da tıpkı Doğu Akdeniz’de yaptığı gibi burada da diplomasi ve barıştan yana olduğunu dile getirmek durumunda kalacaktır.

Öte yandan AKP İktidarının sayıları sınırlı olmakla birlikte burada Suriyeli cihatçı-dinci militanları kullanması, hem Azerbaycan için tehlikeli bir durumdur; hem de Rusya ve İran’ın tepkisini çekecek bir gelişmedir.
Çünkü bu dinci-gerici ve cihatçı militanlar buradan Rusya’da yer alan Çeçenistan’a sızmaya ve İran’la savaşmaya çalışabilirler.

Rusya ve İran’ın göstereceği tepki ve takınacakları tutum nedeniyle AKP İktidarı bu bölgeye sınırlı sayıda daha çok Türkmen cihatçıları göndermiş gibi görünüyor.

Ancak İlerde Rusya’nın uyarıları ve İran’ın tepkileri sonucu bunlar bu bölgeden alınmak zorunda kalınacaklardır.

Sovyetler Birliği döneminde çarlık döneminden beri süregelen Azeri-Ermeni Çatışması, Sovyet cumhuriyetleri ve bunların içinde oluşturulan özerk bölgelerle geniş ölçüde çözüme kavuşturulmuştu.

Bu yolla sağlanan çözüm ve denge, Sovyetler Birliği’nin zayıflayarak dağılması ve bu ülkelerde de işçi sınıfının yerini burjuva iktidarların almasıyla değişti.

Her iki ülkedeki burjuva-milliyetçi çevreler giderek milliyetçi ve ayırımcı bir siyaset izleyerek, bölgesel güçler ve büyük emperyalist güçlerle de ilişkiye girerek aralarındaki sürtüşmeyi arttırarak bir savaşın çıkmasına yol açtılar.

Bu savaş ve onun neden olduğu işgal ve katliamlar ve çatışmalar, her iki ülkede de emekçi yoksul halklara zarar verdi.

Karabağ ve yakınındaki pek çok Azeri Azerbaycan’a göç ederken, Nahcivan ve Azerbaycan’daki Ermenilerde Ermenistan’a göç etmek zorunda kaldılar.

Bugün yaşanan bu çatışma ve savaşlar ve bunların yol açtığı husumet ve nefret aslında işçi sınıfının iktidarının yitirilmesiyle yıkılan ve daha önceden de yozlaşan toplumcu bir düzenin çöküşünün bir sonucudur.

---

TSİP PROGRAMINDAN:

KADINA ŞİDDET'E HAYIR

b) Dayak ve her türlü yıldırma yöntemleri en ağır biçimde cezalandırılacak, insanlık onurunu ayaklar altına alan, kadının kendi bedenini herhangi maddi çıkar karşılığı satması kesin olarak önlenecek, fuhşun tuzağından kurtulan kadınların onurlu bir yaşama kavuşması için iş sağlanacak, fuhşun ve kadını aşağılayan diğer baskıların nesnel koşulları ortadan kaldırılacaktır.

---

---

DOST VE KARDEŞ ÜLKE SURİYE, İŞTE BU KADAR GÜZEL.

---

---

TURGUT KOÇAK YOLDAŞIN

"SOSYALİST ÖĞRETİ YENİDEN"

BAŞLIKLI YAZILARININ TAMAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYINIZ

---

Av. İdris Köylü

AV. İDRİS KÖYLÜ YOLDAŞIN WEB SİTESİ

AV. İDRİS KÖYLÜ YOLDAŞIN SİYASAL YAZILARI

AV. İDRİS KÖYLÜ YOLDAŞIN SANATSAL YAZILARI

İdris Köylü arkadaşa soru-görüş ve önerilerinizle ilgili mail gönderebilirsiniz

---

Turgut KOÇAK:

VELİ GÜRCAN

Veli Gürcan yoldaşımız Isparta Lisesi’nde öğrenciyken komünist olduğu gerekçesiyle disiplin kuruluna verilmiş daha sonra da okuldan uzaklaştırılmıştır. Lise son sınıfı bu yüzden Afyon’da okumak zorunda kalmış, liseyi bitirdikten sonra ise İstanbul Üniversitesi Felsefe bölümüne girmiştir. Burada TİP üyesi olan Gürcan daha sonra kurulan TİP’in gençlik örgütü Sosyalist Gençlik Örgütü’ün (SGÖ) yöneticisi olmuştur.

12 Mart faşizmi ile birlikte kapatılan TİP’ten sonra ise daha sonra TSİP’i kuracak olan bir grup arkadaşla birlikte olmuştur.

İyi bir sokak tiyatrocusu olan Gürcan Kavel direnişine de katılarak direnişçiler için moral kaynağı olmuştur. 12 Mart faşizminin yüzünden son sınıfta öğrenimini bırakmak zorunda kalan Gürcan, parti çalışmaları yüzünden okula devam edip okulunu bitirememiştir. 12 Eylül sonrasında da çalışmaların içinde yer alan arkadaşımız Filistin’de de bulunmuş daha sonra Avrupa’ya gitmiş ve kendi isteği ile yeniden Türkiye’ye dönmüştür. Parti çalışmaları yüzünden 1985 Temmuzunda tutuklanmış ve bir süre içerde kaldıktan sonra serbest bırakılmıştır. Parti içinde başlayan tartışmalarda yer almış ve görüşlerini dile getirmiştir.

Son toplantıdan birlikte ayrılırken diğer arkadaşlara ben; “bu parti kendi adıyla yeniden kurulacak, ilke, kitle, Gerçek, Sosyalist ve Gerçek yeniden çıkarılacak” dedim. Gürcan’la sözleştik ve ölünceye kadar kendisiyle sözleşmemizi bozmadık. Bugüne kadar ne onun ne de bizim birbirimizle ilgili sarfettiğimiz tek kötü söze kimse tanık olmuş değildir. Kendisi partimizin yeniden açılış genel kurulunda delegemizdi ve genel kurulumuzda kendisine yakışır bir konuşma yaparak bize güç ve destek verdi. Onu, insan olan Veli Gürcan’ı unutmayacağız.

Değerli yoldaşlarım insan kimileri ile öylesine güzel şeyler paylaşır ki, bunlar ölünceye kadar unutulamaz. Benim gerçekte Veli Gürcan’la paylaştıklarım da böylesine unutulmayacak güzelliklerdi ve bunları, bu güzellikleri korumayı vefa borcunun çok ötesinde şeyler olarak algılıyor ve sahip çıkıyorum.

Kendisini en son görüşüm Senirkent’te yaşadığı bağ evinde oldu. Yaşadığı sıkıntıyı oradan hemen uzaklaştırılması gerektiğini biliyorduk. Çıkıp iki partili bayan arkadaşla birlikte yanına gittik. İki gün orada kaldıktan sora üçüncü gün aramızda sözleşerek ayrıldık. Biz oradayken Afer Kara ve çocukları da geldiler. Onlarda Veli arkadaşı çok severlerdi, şimdi düşünüyorum da keşke onlar gelmemiş olsalardı diyorum. Çünkü kendisiyle sözleşmiş işlerini düzene koyar koymaz partiyi tüm Türkiye’de örgütlemek üzere sözleşmiştik. Onlar Veli Gürcan’ı ikna edip tatile götürdüler. Oysa biz kısa bir süre sonra bir araya gelecek ve birlikte parti tarihini yazacaktık. Oysa Veli oradan İzmir’e geçmiş bizden bir süre daha zaman istemişti. Ne yazık ki zamanı uzun sürdü ve bir daha geri dönemedi. Veli Gürcan hastalanmıştı.

Oysa kendisiyle sözleştiğimiz üzere Ankara’da ev bile hazırlamaya başlamıştık. Çünkü kendisi artık kimsenin evinde kalamayacağını söylemişti bize. O görüşmeden bende kalan unutamadığım şey abisinin eşinin bize söylediğidir. Abisinin eşi bize ne edin edin Veli ağabeyimi buradan götürün demişti. Çünkü; Veli ağabeyim bağ evinde yalnız diye düşündüğüm için bir kadına düğürlük ettim o kadın da, “o aklını yemiş adama mı kaldım’ diye beni geri çevirdi demişti…

Kendisiyle son görüşmemse bir telefon konuşmamız oldu. Cezamızın kesinleştiği için aranır durumdaydık. O ise İzmir Göğüs Hastanesi’nde neredeyse son günlerini yaşıyordu. Bana kendi durumunu önemsemeden “Yahu ağam nedir bu devletin senden istediği” demişti. Sonra öldü cenazesine bile gidemedim. Birkaç gün sonrada Ankara’da düzenlenen bir operasyonla tutuklandım.

O öldükten sonra kendisine TSİP’li ya da değil pek çok çevre sahip çıktı. Ve hatta mezarını bile yaptırdılar. Gerçekte bu insanoğlunu anlamak çok zor. O sağken kimsenin içtenlikle sahip çıkmadığı Veli Gürcan her nedense birden sahiplenilencek insan olarak görüldü ve herkes orada görünmek için yarıştı. Şimdi kızı Aslı’nın mezarı başında söylediği “Babamın ne çok dostları varmış” sözü nasıl da hüzünlendirici değil mi?

Ve zaten bu işte her zaman için bir gariplik olmuş, benim de aklıma hep takılmıştır nedense. Tanıdığım bir çok komünist kimseyi sağken her nedense arayan soran olmamıştır ama öldükten sonra kimi zaman salonlarda, kimi zaman mezarı başında birileri anar olmuştur. Burada kel ölür sırma saçlı olur, kör ölür badem gözlü olur betimlemesi biraz yerine oturan bir benzetme değil ama her nedense bütün anmalar bu alışkanlıklar içinde yapılıyor. Beni de asıl kızdıran şey budur. Ama biz TSİP’liler olarak söz veriyoruz Veli Gürcan yoldaşımızı kendi emekleri ile anacak ve kendisin asla unutturmayacağız.

Parti olarak Veli Gürcan’ın adını yaşatmak için onun adına sayısız çalışmalar yapacak olan eylemlilikler yürüteceğiz. Bu konuda ilk işimiz Veli Gürcan’ın adını verdiğimiz PARTİ OKULU olacaktır. Onun adına bilimsel araştırmalar düzenleyecek yazın alanında etkinlikler düzenleyeceğiz.

Bu partide Veli Gürcan’ı herkesten çok daha iyi tanıyan biri olarak onu gerçek insanlığı ile döne döne anarak hakkında düşündüklerimi bitirmek isterim.

Kimi insanlar vardır ki, devrimcidir. Ama sadece devrimcidir. Onların devrimcilikleri de soğuk demir gibidir insanı asla ısıtmaz. İnsanı asla ta can evinden sarıp sarmalamaz. Onlara bir türlü ısınamazsınız, söyleyeceklerinizi bile söylemekten çekinir ve hatta başka dünyaların insanları olduğunuzu bile düşünürsünüz. Bu gibiler çoğu zaman bu durumlarına sayısız neden ileri sürebilirler. Çoğu zaman da bu davranışlarını disiplin adı altında sürdürürler. Oysa gerçeklerin öyle olmadığını küçücük bir sınama denemede bile yakalar ve hayal kırıklığına uğrarsınız.

Şimdi gelelim Veli Gürcan’a; bu arkadaşımız ne adına olursa olsun o sıcak, o kucaklayan insan yanını bir kez bile olsun es geçmiş biri değildir. Kendisine en ağır sözler söyleyen kimseleri bile hoş görmekle kalmamış onları Veli Gürcan sıcaklığı ile sarıp sarmalamıştır. Veli Gürcan sıcaklığı dedimse kimse bu da nasıl bir şeydir deyip geçmemelidir. Gerçekten de onu tanıyanlar benim bu tanımlamama hak vereceklerdir. Bu nedenle bizim partimizde yoldaşlar arasında sıcaklığın adı da Veli Gürcan sıcaklığıdır. Bu sıcaklığı ve insan davranışını her yoldaşımıza karşı sonuna kadar korumak Veli Gürcan arkadaşımıza bizim borcumuzdur diye düşünüyor, attığımız her adımı buna göre atıyoruz.

Şimdi o yok. Ama onunla birlikte biriktirdiğimiz bütün değerler bizim için yeri doldurulamaz önemde birer hazinedir.

Gürcan’ın babasını da iyi tanıyan biri olarak Veli Gürcan’daki güzelliklerin kaynağını çok iyi biliyorum.

Her ikisini de bu nedenle bir kez daha yürekten anmayı bir görev sayıyorum.