1- Sarayın ve AKP Hükümeti’nin hukukta ve yargıda reform yapılması gerektiği ve bununla ilgili çalışmaların başlatılmasına yönelik sözleri, bir süre kamuoyunu ve medyayı meşgul etmesine rağmen bu konuda halka, yurttaşlara dönük somut ve yeterli bir sonuç ortaya çıkmadı.
AKP Hükümeti ve sarayın uyguladıkları ve son 3 yılda daha da yoğunlaşan baskıcı, faşizan politikaları nedeniyle yargıda ve hukukta yapılacak olan reformlara fazla umut bağlamamak gerekmektedir.
Demokrasiyi ve demokratik hak ve özgürlükleri geniş ölçüde fiilen ortadan kaldıran, hukuku sadece büyük sermaye ve yandaş sermayenin yararı ile kendi yararı için kullanan bir iktidar, toplumun, geniş halk kitlelerinin ve emekçilerin ihtiyaçlarını karşılayacak bir hukuk reformu yapamaz.
Nitekim hukuk ve yargıda reformdan bahsedilen günlerde HDP’ ye ve teşkilatlarına yönelik yeni arama, baskın ve göz altıların yapılması, gazetecilerin gözaltına alınıp, tutuklanmasına devam edilmesi bunun bir göstergesidir.
AKP İktidarı ve saray, bugün Türkiye’de uyguladığı politikalarla adalet kavramını ve hukuk anlayışını yıkıma uğratmıştır.
Bu iktidarın ve sarayın hukuk alanında bir reformdan bahsetmesinin en önemli nedeni, yabancı ve yerli büyük sermaye kesimlerine güvence vermek zorunda kalması, yabancı ve yerli sermayenin baskısıyla karşılaşmasıdır.
Ayrıca, Avrupa sermayesinin çıkarlarını temsil eden Avrupa Birliği’nin Türkiye Yönetimi’ne karşı aldığı önlemler, ABD’den gelen kimi baskılar ve sıcak paraya duyulan ihtiyaç, bu açıklamaları hükümet ve saray açısından zorunlu hale getirmiştir.
Çünkü Körfez Ülkelerinden gelen kaynaklar çok yetersiz kalmaktadır.
Sonuç olarak bir hukuk ve yargı reformu yapılacaksa bu sermayenin çıkarlarını koruyacak bir reform olacaktır.
Kaldı ki bu reform açıklamaları ve bununla ilgili olarak AKP Yönetimi’nde önemli bir isim olan Bülent Arınç’ ın Selahattin Demirtaş’ın, Osman Kavala ve benzeri durumda olanların tahliye edilmeleri gerektiği ile ilgili açıklamaları, AKP ile MHP arasında sürtüşmelere ve MHP Yönetimi’nin sert tepkilerine neden olmuştur.
Bu da Cumhur İttifakı içindeki anlaşmazlıkların ve çatışmaların arttığını göstermiş ve bu anlaşmazlıkların daha güçlü bir biçimde ortaya çıkmasını sağlamıştır.
Saray ve AKP Hükümeti, ülkeyi daha kolay yönetmek için Cumhur İttifakı’nın sürmesinden yana bir siyaset izlemek zorunda kaldıkları için Bülent Arınç’ın açıklamalarına karşı çıkıp tepki göstermişlerdir.
Bu tepkiler ise Maliye Bakanı Berat Albayrak’ ın görevden alınmasıyla birlikte AKP içindeki anlaşmazlıkları ve çatışmaları daha çok arttıracaktır.
Ancak muhalefetin ve toplumsal muhalefetin yeterince örgütlü, etkin ve güçlü olmadığı bir dönemde bu tepkilerin güçlü ve etkili bir sonuca ulaşması ise mümkün görünmemektedir.
*********
2- Türk-İŞ’ in her ay düzenli olarak paylaştığı açlık ve yoksulluk araştırmasının sonuçlarına göre, Türkiye’de açlık sınırı 2.516 TL’ye yükselmiş bulunmaktadır.
Buna göre Kasım ayında, Ankara’da yaşayan dört kişilik bir ailenin düzenli olarak yapması gereken asgari gıda harcaması, bir önceki aya göre % 1,39 oranında bir artış göstermiştir.
Türk-İş’in yaptığı araştırmaya göre, yılın ilk on bir ayında fiyatlardaki artış oranı % 16,37 olurken, gıda fiyatlarındaki artış oranı ise % 19,68 olarak gerçekleşti.
Bu da gıda fiyatlarındaki artışın daha yüksek olduğunu ve bu durumun da geçim sıkıntısını ve yaşam zorluğunu dar gelirliler ve yoksullar için, ücretiyle geçinen emekçiler için daha çok arttırdığını gösteriyor.
Aynı araştırmaya göre 2020 Kasım ayı itibarıyla gıda da dâhil olmak üzere giyim, konut, ulaşım, eğitim ve benzeri ihtiyaçlar için yapılması zorunlu harcamaların toplamı olan yoksulluk sınırı ise 8.197,62 TL’ye çıkmıştır.
Bu da Türkiye’de enflasyon ve gelir dağılımındaki eşitsizliğin son yıllarda yoksulluğu önemli oranda arttırıp yaygınlaştırmasına yol açtığını ve toplumun bir bölümünün de açlık sınırında yaşamasına neden olduğunu göstermektedir.
**********
3- Emekliler, sendikalarının kapatılması için açılan davalara karşı sesini yükseltiyor.
Tüm Emekliler Sendikası hakkında Ankara 34. İş Mahkemesince verilen kapatma kararının ardından, DİSK Emekli-Sen hakkında da açılan kapatma kararıyla emekliler tamamen susturulup hak arayamaz hale getirilmek isteniyor.
DİSK Emekli-Sen İstanbul Sendikaları, hafta içinde İstanbul’da gerçekleştirdikleri basın açıklamasıyla bu davayı ve Ankara 34. İş Mahkemesinin verdiği kararı protesto edip, hakları için direnmeye ve mücadele etmeye devam edeceklerini söylediler.
Bunun yanında emeklilerin insanca yaşayabilmesi için emekli ücretlerinin sadece enflasyona endeksli olarak değil; aynı zamanda milli gelir artışı da göz önüne alınarak belirlenmesi gerektiğini savundular.
Ayrıca emekli ücretleri arasındaki farklılıkların giderilmesini, emeklilikte yaşa takılanlar sorununun bir an önce eşitlikçi bir biçimde çözüme kavuşturulmasını, kamusal sağlık hizmetlerinin sağlanması ve sağlık hizmetlerinde katkı payının kaldırılmasını, emeklilerin rahatça yaşayabileceği güvenli bir çevrenin oluşturulmasını ve bunların emeklilerin hakları olduğunu söylediler.
Emeklilerin giderek daha güç şartlar altında yaşaması, yaşam koşullarının giderek kötüleşmesi ve yaşamın dışına itilmeleri, kapitalizmin insan yaşamını ve emek gücünü, yani işgücünü bir meta olarak görüp değerlendirmesinin bir sonucudur.
Kapitalizm, emeklilere üretimin dışında kalan bu yüzden de işe yaramayan, kullanılıp eskimiş ve yıpranmış bir üretim aracı, bir üretim nesnesi gözüyle bakmaktadır.
Bu durum sadece bizim ülkemizde değil, dünyanın tüm kapitalist ülkelerinde de benzer bir anlayıştır.
Ancak Türkiye gibi orta düzeyde gelişmiş, gelir dağılımının daha adaletsiz, sınıfsal çelişkilerin daha yoğun, demokrasinin daha geri olup, örgütlü mücadelenin daha zayıf olduğu ülkelerde emekliler daha güç koşullarla karşı karşıya kalmakta, ekonomik sıkıntıları ve sorunları çok daha fazla olmaktadır.
*********
4- Birleşik Metal-İş üyesi işçilerin kendi hakları için Ankara’ya yaptıkları yürüyüş polis barikatı ile engellenmiş, barikatın önünde direnen işçilere saldıran polisler 99 kişiyi gözaltına almışlardı.
Ancak işçilerin direnişi etkisini gösterdi ve barikatlar kalktı.
Böylece Gebze’den Ankara’ya yürüyen Systemair-HSK, Özer Elektrik ve Baldur İşçileri, sendikal haklarının tanınması için yeniden Ankara’ya yürümeye başladı.
Böylece işçiler mücadele örgütlü bir biçimde mücadele ederek ve direnerek önlerindeki güçlü bir engeli kaldırmayı başardılar.
Bu, örgütlü emek mücadelesinin gücünü ortaya koyması, büyük-tekelci sermayenin çıkarlarını temsil eden AKP İktidarı gibi otoriter ve faşizan bir iktidarın ve onun arkasındaki sermaye gücünün engellerini bile aşabileceğini göstermesi bakımından önemlidir.
Kuşkusuz bununla sadece ilk adım atılmıştır, ama hayatta da her şey atılan ilk adımlarla başlar.
Bunun dışında Bağımsız Maden-İş Sendikası’ da gözaltındaki maden işçilerinin serbest bırakılması için Ermenek’teki sendika binası önünde basın açıklaması yaparak, gözaltındaki maden işçilerinin serbest bırakılması gerektiğini, hakları için direnmekte de kararlı olduklarını söylediler.
2020 yılı boyunca devam eden ve son dönemde de giderek artan işçi direnişi ve mücadelesinin nedeni, işçilerin sermaye sınıfının düzeniyle uyuşmayan sendikalara üye oldukları için işten çıkarılmaları, çalıştıkları halde ücretlerini, tazminatlarını alamamaları, ağır çalışma koşulları gibi yaşamsal alanları sermaye sınıfının saldırılarına karşı korumak istemelerinden kaynaklanmaktadır.
Sermaye sınıfının, ekonomik krizden etkilenmemek ve kriz döneminde de karlarını koruyup arttırmak için işçilerin ve emekçilerin en temel ve yaşamsal haklarına saldırması, örgütlü işçilerin harekete geçip direnmelerine ve direniş eylemlerini arttırıp büyütmelerine neden olmuştur.
Son önemde tüm baskı ve engellemelere rağmen gerçekleşen bu işçi eylemleri ve bunun sonucunda sermayenin saldırılarının kısmen de olsa püskürtülmesi, bu karanlık dönemde demokrasinin yeniden gelişmesi ve yeni bir geleceğin inşası için geleceğe umut ve güvenle bakabilmemizi sağlayabilmektedir.
*********
5- Bu yıl 25 Kasım’da Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele ve Dayanışma Günü’nde İstanbul, Ankara ve İzmir başta olmak üzere Türkiye’nin birçok ilinde örgütlü kadınlar, kadın örgütlerinin önderliğinde yürüyüş ve eylemler yapıp, seslerini duyurmaya çalıştılar.
Resmi otoritelerin tüm engelleme çalışmalarına ve polis barikatlarına rağmen kadınlar, her iki şehirde de yürüyüş ve eylemlerini sürdürüp, polis barikatlarının geri çekilmesini sağladılar.
Kadınlar bu eylemlerde, son günlerde gittikçe artan kadına yönelik şiddeti protesto edip, kadın yönelik şiddete karşı ve kadınların hakları için mücadele etmekten kaçınmayacaklarını söylediler.
Eylemlerde, AKP Hükümeti ve İçişleri Bakanlığı’nın kadına yönelik şiddeti engellemek için ciddi bir çaba göstermediğini, kadınlara yönelik mobbinge, tacize, tecavüze ve kadın emeğine yönelik ayrımcılığa ve sömürüye karşı yeterli önlem alınmadığını dile getirdiler.
Daha önce de kadınların direnişi ve örgütlü mücadelesi, AKP’nin kadına yönelik şiddetin önlenmesi ve kadın haklarıyla ilgili olarak yapılan İstanbul Sözleşmesi’nden çekilmesini engellemişti.
Buradan da anlaşılacağı gibi, son yıllarda Türkiye’de sömürüye, baskıya ve AKP Hükümeti ve sarayın gerici, baskıcı, otoriter ve faşizan politikalarına en çok ve en güçlü bir biçimde direnen ve en etkili sonuçları alabilenler, örgütlü işçiler ve kadınlardır.
Bunlar, aynı zamanda bugünün Türkiye’sinde en çok ezilen kesimlerdir.
*********
6- İstanbul Kadıköy’de esnaflar anahtar atma eyleminde bulundu.
Ekonomik krizin getirdiği zorluklar nedeniyle zaten zor durumda olan esnaflar, kovid-19 bulaşıcı salgın hastalığı nedeniyle getirilen kısıtlamalardan olumsuz yönde etkilenerek daha kötü duruma düştüler.
Kazançları önemli ölçüde düşen ve zarar eden esnaflar, faturalardaki vergilere muafiyet, esnafa kira desteği, faizsiz ve bir yıl ertelemeli kredi desteği, ekonomik destek, bu dönemde tüm vergilerin iptal edilmesi gibi isteklerde bulunup, ekonomik sıkıntılarına ve getirilen kısıtlamalara rağmen tüm vergilerin kendilerinden alınmaya devam edildiğini söylediler.
Eylem, İstanbul ve Kocaeli’nin esnafları tarafından gerçekleştirildi.
Bu eylem ve esnafın karşılaştığı ve giderek etkisini arttıran ağır ekonomik sorunlar, buna rağmen esnafa fazla bir desteğin verilmeyip, asıl destek ve yardımın şirketlere, büyük sermayeye ve zengin müteahhitlere yapılması, AKP İktidarı ve saray rejiminin en çok büyük tekelci sermayeye ve büyük müteahhitlere çalıştığını, onların çıkarını korumaya öncelik verdiğini gösteriyor.
AKP İktidarı ve saray, uyguladığı politikalarla büyük sermayeyi, yerli ve yabancı tekelleri ve banka sermayesini savunmuş, esnafa kimi zaman destek olsa da yaptığı yardım ve destek sınırlı bir düzeyde kalmıştır.
Son bir yılda ekonomik kovid-19 salgın hastalığı ve bu hastalığın getirdiği kısıtlamalar ise esnafı bitirme noktasına getirmiştir.
Hükümetin büyük sermayeye yaptığı teşvik ve verdiği desteği esnafa vermediği, aynı ölçüde esnafı da desteklemeyeceği de bir gerçektir, çünkü hükümetin elindeki kaynaklar, büyük sermayenin desteklenmesi, dış borç ödemeleri, sarayın ve hükümetin lüks harcamaları için kullanılmaktadır.
Bu da esnafların da yakın gelecekte AKP İktidarı ve saraya karşı tutumlarının giderek sertleşeceğini, AKP İktidarı ve saray rejimi karşısında daha fazla muhalif bir konuma geleceklerini, hatta gelmekte olduklarını ortaya koyuyor.
Bu durum, aynı zamanda Türkiye’deki ekonomik krizin ve yıkımın ne kadar ileri boyutlara sıçradığını, ekonomik durumun geniş halk kitleleri ve toplumun büyük çoğunluğu için ne kadar olumsuz bir çizgi izlediğini de anlatıyor.
Bu gelişmeler, sarayın, hükümetin ve yandaş medyanın Türkiye Ekonomisi ve ekonomik durum hakkındaki yalanlara dayalı açıklamalarının gerçekleri hiçbir biçimde yansıtmadığını ve yansıtamayacağını da göstermektedir.
TSİP PROGRAMINDAN:
KADINA ŞİDDET'E HAYIR
b) Dayak ve her türlü
yıldırma yöntemleri en ağır biçimde cezalandırılacak, insanlık
onurunu ayaklar altına alan, kadının kendi bedenini herhangi maddi
çıkar karşılığı satması kesin olarak önlenecek, fuhşun tuzağından
kurtulan kadınların onurlu bir yaşama kavuşması için iş sağlanacak,
fuhşun ve kadını aşağılayan diğer baskıların nesnel koşulları
ortadan kaldırılacaktır.
DOST VE KARDEŞ ÜLKE SURİYE, İŞTE BU KADAR GÜZEL.
TURGUT
KOÇAK YOLDAŞIN
"SOSYALİST
ÖĞRETİ YENİDEN"
BAŞLIKLI
YAZILARININ TAMAMINI OKUMAK İÇİN
TIKLAYINIZ
Av. İdris Köylü
AV. İDRİS
KÖYLÜ YOLDAŞIN WEB SİTESİ
AV. İDRİS
KÖYLÜ YOLDAŞIN SİYASAL YAZILARI
AV. İDRİS KÖYLÜ
YOLDAŞIN SANATSAL YAZILARI
İdris Köylü
arkadaşa soru-görüş ve önerilerinizle ilgili mail gönderebilirsiniz
Turgut
KOÇAK:
VELİ
GÜRCAN
Veli
Gürcan yoldaşımız Isparta Lisesi’nde
öğrenciyken komünist olduğu gerekçesiyle
disiplin kuruluna verilmiş daha sonra da
okuldan uzaklaştırılmıştır. Lise son
sınıfı bu yüzden Afyon’da okumak zorunda
kalmış, liseyi bitirdikten sonra ise
İstanbul Üniversitesi Felsefe bölümüne
girmiştir. Burada TİP üyesi olan Gürcan
daha sonra kurulan TİP’in gençlik örgütü
Sosyalist Gençlik Örgütü’ün (SGÖ)
yöneticisi olmuştur.
12 Mart faşizmi ile birlikte kapatılan
TİP’ten sonra ise daha sonra TSİP’i
kuracak olan bir grup arkadaşla birlikte
olmuştur.
İyi bir sokak tiyatrocusu olan Gürcan
Kavel direnişine de katılarak
direnişçiler için moral kaynağı
olmuştur. 12 Mart faşizminin yüzünden
son sınıfta öğrenimini bırakmak zorunda
kalan Gürcan, parti çalışmaları yüzünden
okula devam edip okulunu bitirememiştir.
12 Eylül sonrasında da çalışmaların
içinde yer alan arkadaşımız Filistin’de
de bulunmuş daha sonra Avrupa’ya gitmiş
ve kendi isteği ile yeniden Türkiye’ye
dönmüştür. Parti çalışmaları yüzünden
1985 Temmuzunda tutuklanmış ve bir süre
içerde kaldıktan sonra serbest
bırakılmıştır. Parti içinde başlayan
tartışmalarda yer almış ve görüşlerini
dile getirmiştir.
Son toplantıdan birlikte ayrılırken diğer
arkadaşlara ben; “bu parti kendi adıyla
yeniden kurulacak, ilke, kitle, Gerçek,
Sosyalist ve Gerçek yeniden çıkarılacak”
dedim. Gürcan’la sözleştik ve ölünceye
kadar kendisiyle sözleşmemizi bozmadık.
Bugüne kadar ne onun ne de bizim
birbirimizle ilgili sarfettiğimiz tek
kötü söze kimse tanık olmuş değildir.
Kendisi partimizin yeniden açılış genel
kurulunda delegemizdi ve genel
kurulumuzda kendisine yakışır bir
konuşma yaparak bize güç ve destek
verdi. Onu, insan olan Veli Gürcan’ı
unutmayacağız.
Değerli yoldaşlarım insan kimileri ile
öylesine güzel şeyler paylaşır ki,
bunlar ölünceye kadar unutulamaz. Benim
gerçekte Veli Gürcan’la paylaştıklarım
da böylesine unutulmayacak güzelliklerdi
ve bunları, bu güzellikleri korumayı
vefa borcunun çok ötesinde şeyler olarak
algılıyor ve sahip çıkıyorum.
Kendisini en son görüşüm Senirkent’te
yaşadığı bağ evinde oldu. Yaşadığı
sıkıntıyı oradan hemen uzaklaştırılması
gerektiğini biliyorduk. Çıkıp iki
partili bayan arkadaşla birlikte yanına
gittik. İki gün orada kaldıktan sora
üçüncü gün aramızda sözleşerek ayrıldık.
Biz oradayken Afer Kara ve çocukları da
geldiler. Onlarda Veli arkadaşı çok
severlerdi, şimdi düşünüyorum da keşke
onlar gelmemiş olsalardı diyorum. Çünkü
kendisiyle sözleşmiş işlerini düzene
koyar koymaz partiyi tüm Türkiye’de
örgütlemek üzere sözleşmiştik. Onlar
Veli Gürcan’ı ikna edip tatile
götürdüler. Oysa biz kısa bir süre sonra
bir araya gelecek ve birlikte parti
tarihini yazacaktık. Oysa Veli oradan
İzmir’e geçmiş bizden bir süre daha
zaman istemişti. Ne yazık ki zamanı uzun
sürdü ve bir daha geri dönemedi. Veli
Gürcan hastalanmıştı.
Oysa kendisiyle sözleştiğimiz üzere
Ankara’da ev bile hazırlamaya
başlamıştık. Çünkü kendisi artık
kimsenin evinde kalamayacağını
söylemişti bize. O görüşmeden bende
kalan unutamadığım şey abisinin eşinin
bize söylediğidir. Abisinin eşi bize ne
edin edin Veli ağabeyimi buradan götürün
demişti. Çünkü; Veli ağabeyim bağ evinde
yalnız diye düşündüğüm için bir kadına
düğürlük ettim o kadın da, “o aklını
yemiş adama mı kaldım’ diye beni geri
çevirdi demişti…
Kendisiyle son görüşmemse bir telefon
konuşmamız oldu. Cezamızın kesinleştiği
için aranır durumdaydık. O ise İzmir
Göğüs Hastanesi’nde neredeyse son
günlerini yaşıyordu. Bana kendi durumunu
önemsemeden “Yahu ağam nedir bu devletin
senden istediği” demişti. Sonra öldü
cenazesine bile gidemedim. Birkaç gün
sonrada Ankara’da düzenlenen bir
operasyonla tutuklandım.
O öldükten sonra kendisine TSİP’li ya da
değil pek çok çevre sahip çıktı. Ve
hatta mezarını bile yaptırdılar.
Gerçekte bu insanoğlunu anlamak çok zor.
O sağken kimsenin içtenlikle sahip
çıkmadığı Veli Gürcan her nedense birden
sahiplenilencek insan olarak görüldü ve
herkes orada görünmek için yarıştı.
Şimdi kızı Aslı’nın mezarı başında
söylediği “Babamın ne çok dostları
varmış” sözü nasıl da hüzünlendirici
değil mi?
Ve zaten bu işte her zaman için bir
gariplik olmuş, benim de aklıma hep
takılmıştır nedense. Tanıdığım bir çok
komünist kimseyi sağken her nedense
arayan soran olmamıştır ama öldükten
sonra kimi zaman salonlarda, kimi zaman
mezarı başında birileri anar olmuştur.
Burada kel ölür sırma saçlı olur, kör
ölür badem gözlü olur betimlemesi biraz
yerine oturan bir benzetme değil ama her
nedense bütün anmalar bu alışkanlıklar
içinde yapılıyor. Beni de asıl kızdıran
şey budur. Ama biz TSİP’liler olarak söz
veriyoruz Veli Gürcan yoldaşımızı kendi
emekleri ile anacak ve kendisin asla
unutturmayacağız.
Parti olarak Veli Gürcan’ın adını yaşatmak
için onun adına sayısız çalışmalar
yapacak olan eylemlilikler yürüteceğiz.
Bu konuda ilk işimiz Veli Gürcan’ın
adını verdiğimiz PARTİ OKULU olacaktır.
Onun adına bilimsel araştırmalar
düzenleyecek yazın alanında etkinlikler
düzenleyeceğiz.
Bu partide Veli Gürcan’ı herkesten çok
daha iyi tanıyan biri olarak onu gerçek
insanlığı ile döne döne anarak hakkında
düşündüklerimi bitirmek isterim.
Kimi insanlar vardır ki, devrimcidir. Ama
sadece devrimcidir. Onların
devrimcilikleri de soğuk demir gibidir
insanı asla ısıtmaz. İnsanı asla ta can
evinden sarıp sarmalamaz. Onlara bir
türlü ısınamazsınız, söyleyeceklerinizi
bile söylemekten çekinir ve hatta başka
dünyaların insanları olduğunuzu bile
düşünürsünüz. Bu gibiler çoğu zaman bu
durumlarına sayısız neden ileri
sürebilirler. Çoğu zaman da bu
davranışlarını disiplin adı altında
sürdürürler. Oysa gerçeklerin öyle
olmadığını küçücük bir sınama denemede
bile yakalar ve hayal kırıklığına
uğrarsınız.
Şimdi gelelim Veli Gürcan’a; bu
arkadaşımız ne adına olursa olsun o
sıcak, o kucaklayan insan yanını bir kez
bile olsun es geçmiş biri değildir.
Kendisine en ağır sözler söyleyen
kimseleri bile hoş görmekle kalmamış
onları Veli Gürcan sıcaklığı ile sarıp
sarmalamıştır. Veli Gürcan sıcaklığı
dedimse kimse bu da nasıl bir şeydir
deyip geçmemelidir. Gerçekten de onu
tanıyanlar benim bu tanımlamama hak
vereceklerdir. Bu nedenle bizim
partimizde yoldaşlar arasında sıcaklığın
adı da Veli Gürcan sıcaklığıdır. Bu
sıcaklığı ve insan davranışını her
yoldaşımıza karşı sonuna kadar korumak
Veli Gürcan arkadaşımıza bizim
borcumuzdur diye düşünüyor, attığımız
her adımı buna göre atıyoruz.
Şimdi o yok. Ama onunla birlikte
biriktirdiğimiz bütün değerler bizim
için yeri doldurulamaz önemde birer
hazinedir.
Gürcan’ın babasını da iyi tanıyan biri
olarak Veli Gürcan’daki güzelliklerin
kaynağını çok iyi biliyorum.
Her ikisini de bu nedenle bir kez daha
yürekten anmayı bir görev sayıyorum.
.gif)
