1- Türkiye’de TÜİK’ in resmi olarak yaklaşık %13 olarak açıklamasına rağmen gerçek işsizlik oranı bu rakamın çok üzerindedir.

Çünkü TÜİK, iş bulmaktan ümidini kesip iş aramayanları ve sürekli ücretsiz izne çıkarılıp çalışmayanları işsiz olarak saymıyor.

Bugün, DİSK-AR’ ın yaptığı araştırmalara göre Türkiye’de 10 milyon kişi işsizdir ve en geniş anlamda işsizlik oranı da %28,8 civarına ulaşmış bulunmaktadır.

İşsizlik, kadınlarda ve gençlerde daha yüksek oranlardadır.

Öte yandan yoksulluk ve yoksulluk sınırı da yükselmektedir.

Bunun sonucu olarak çocuklarına yeterince bakamayan ve ailelerini geçindiremeyenlerin bir kısmı intihar etmektedirler.

AKP İktidarı ve saray bu tür haber ve şikâyetleri yalanlayıp kabul etmemekte, bu tür şikâyetlerde ve yakınmalarda bulunan, geçinemediğini dile getiren yurttaşlara hakaret etmekte, onlarla yandaş medyayla birlikte alay etmektedir.

Cumhurbaşkanının kapanan bir işyeri ve dükkân olmadığı açıklamasına rağmen son bir yılda 40 bin işyeri, 99 bin dükkân kapanmıştır.

Esnafın kazancı hızla azalmış ve esnaf dükkân kapatarak iş yaşamından çekilmeye başlamıştır.

Bütün bunlara paralel olarak işsizlik ve yoksulluktan en çok etkilenen kesimlerin başında da gençler gelmektedir.

Üniversiteyi bitiren ve eğitimini tamamlayan gençler, eğitimleri sırasında aldıkları kredileri ödeyebilmek için bir an önce iş bulup çalışmak zorunda kalmaktadırlar.

Ancak iş bulamayınca ve uzun bir süre işsiz kalınca da hem borç yükleri artmakta; hem de en üretken dönemlerinde iş ve üretim hayatının dışında kaldıkları için manevi bir yıkımla karşılaşmaktadırlar.

Bunun yanında artan siyasi baskılar, demokrasiden gittikçe uzaklaşılması, eğitimin gericileşmesi toplumda en çok gençleri etkilemekte ve bu gelişmelerden en çok gençler zarar görmektedirler.

Bunun sonucu olarak gençler, ümitsizliğe düşmekte ve daha fazla mutsuz olmakta, kurtuluşu yurtdışına çıkıp, ekonomik durumun daha iyi olduğu, demokratik yönetimin Türkiye’den çok daha iyi ve gelişmiş bir düzeyde olduğu, hukukun ve adaletin daha iyi sağlandığı ülkelere gidip yerleşmekte ve oralarda yaşamakta aramaktadırlar.

Nitekim yapılan bir araştırma, 18-29 yaşındaki gençlerin yarısının mutsuz ve umutsuz olduğunu, aynı yaş grubundaki gençlerin
%76’sının da mutlu, özgür ve gelecekten umutlu bir yaşam sürmek için de yurtdışına gitmek ve yurtdışında yaşamak olduğunu ortaya çıkarmıştır.

Bir Alman dergisinin yaptığı bir başka araştırmaya göre her iki Türk yurttaşından biri yurtdışına gidip yerleşmek istemektedir.

Sırf geçen yıl, 50.000 Türk Yurttaşı başta Federal Almanya olmak üzere Avrupa Birliği Ülkelerine gelip yaşamaya başlamıştır.

2019 yılında, 2018 yılına göre yurtdışında çalışıp yaşamaya başlayanların oranı %10 daha fazladır.

Eğer Kovid-19 salgın hastalığı olmasaydı 2020 yılında yurtdışına gidip yerleşenlerin sayısı daha fazla olacaktı.

Bütün bu olumsuz gelişmeler, kapitalizmin neden olduğu ekonomik krizlerin ve yıkımın, AKP İktidarı, Cumhur İttifakı yoluyla ve 2017 yılında şaibeli bir referandumla kabul edilip, 2018 yılında yürürlüğe giren Başkanlık Sistemi sonucunda daha da ağırlaşmıştır.

Bunun sonucunda, geniş emekçi halk kitleleri ve aydınlar başta olmak üzere toplumun büyük bir bölümünün yaşamında ve yaşam düzeyinde büyük kayıplar, gerilemelerle karşılaşılmış, anayasanın ve yasaların güvence altına aldığı hakların bile kullanılması önemli ölçüde zorlaşmıştır.

Bu olumsuz gelişmelerde, başta ana muhalefet partileri olmak üzere muhalefetin yetersizliği ve gündemi belirlemeyi çoğu zaman iktidara ve saraya bırakması, toplumsal muhalefet örgütlerinin ve işçi-emekçi kitlelerinin yeterince örgütlü ve bilinçli olmaması da önemli bir rol oynamıştır.

*********
2- Boğaziçi Üniversitesi Öğrencilerinin direnişini sona erdiremeyen AKP İktidarı, şimdi de bir yandan yandaş medya yoluyla ve yandaş medyanın yalan haberlerle öğrencileri hedef göstermesini sağlamakta; diğer yandan da direnen öğrencilerin ailelerine baskı yapılmaktadır.

Özellikle son günlerde öğrencilerin ailelerine yönelik baskıların arttığı görülmektedir.

Bu baskı ve korkutmalarla öğrencilerin direnişi sona erdirilmeye ve bu direnişin iktidara ve saraya yönelik artan tepkileri tetiklemesinin önüne geçilmeye çalışılmaktadır.

Bununla ilgili olarak da cumhurbaşkanının son konuşmasında öğrencilerin direnişini sona erdirmek için öğrencilerin terör örgütlerinin tuzağına düşürülmesini ailelerinin önlemeye çalışması çağrısı yapılmıştır.

Burada da iktidara, saraya ve onun keyfi ve otoriter politikalarına karşı hak, özgürlük ve demokrasi mücadelesi verenler yine terör örgütü olmakla ve terörizmle suçlanmaktadır.

Böylece iktidar ve saray ve onlarla birlikte hareket eden yandaş medya, iktidara karşı muhalefet eden ve hak arayan, anayasanın ve yasaların güvence altına aldığı ve Türkiye’nin uluslararası sözleşmelerle kabul ettiği haklarını kullananlar terörist damgası yiyerek terörizmin bir parçası olmakla suçlanıp toplumdan dışlanmaya çalışılmakta ve bir hedef tahtası haline getirilmektedir.

Ancak ekonomik sorunların artan ağır baskısı, aleni hale gelen yolsuzluklar ve adaletsizlikler, hukukun iktidar ve yandaşları tarafından sıkça ihlal edilmesi karşısında bu suçlamalar toplumda fazla bir etki yapmamaktadır.

Bunun yanında gözaltına alınan ve tutuklanan öğrencilerin insanlık dışı muamelelere maruz kaldığı ve haklarının da çiğnendiği yolunda şikâyetler de gelmektedir.

Bu uygulamaların tümü de hukuka ve insan haklarına aykırı olup, bütün bu olumsuz gelişmelerden AKP İktidarı ve saray sorumludur.

*********
3- AKP İktidarı ve sarayın kararı, MHP’nin de çabası ve yönlendirilmesiyle Kuzey Irak’ta Gara’ da 6 yıldan beri PKK tarafından tutsak alınan polis ve askerlerden oluşan ve sayılarının
13 olduğu belirtilen güvenlik görevlilerini kurtarmak için yeterli istihbarat bilgisi almadan ve yeterince hazırlık yapmadan bir kurtarma operasyonuna girişmiştir.

Ancak kurtarma operasyonu bu 13 kişinin kurtulmasını sağlayamamış ve operasyon sırasında bu kişiler PKK tarafından vurularak öldürülmüş; ya da daha zayıf bir olasılıkla PKK ile Türk Ordusu arasındaki çatışma ve bombardımanda yaşamlarını yitirmişlerdir.

Hükümet ve saray, bu operasyonla PKK’ya darbe indirildiğini söylese de bu son operasyon başarısızlıkla sonuçlanmıştır.

Çünkü bu operasyonda asıl amaçlanan 13 tutsak güvenlik görevlisinin sağ olarak ele geçirilmesi başarılamamıştır.

Bunun dışında PKK’ya ne kadar kayıp verdirildiği, PKK’nın uğratıldığı zararın ne olduğu konusunda da somut bir açıklama da bulunulmamıştır.

Buna karşılık bu 13 güvenlik görevlisinin 6 yıldan beri PKK’nın elinde esir olarak tutulduğu, bu süre içinde bu esirlerin kurtarılması için ciddi bir çaba sarf edilmediği ortaya çıkmıştır.

Muhalif medyadan da alınan bilgilere göre bu 13 esirin ailelerinin talepleri de yeterince dikkate alınmamıştır.

Bu gelişmeler, AKP İktidarı ve Cumhur İttifakı’nın insan hayatına ne kadar az değer verdiğini ortaya koymaktadır.

Öte yandan operasyonun başarısızlıkla sonuçlanmasının devletin içindeki kimi güçlerce bilerek gerçekleştirilmesi de olasıdır.

Zira AKP İktidarının son yıllarında hâkim sınıflar ve güçler arasındaki güç ve iktidar çekişmesi ve kavgası devlet içinde de yaşanmaktadır.

Bu son olayda bu gelişmenin bir sonucu olabilir.

Bu da AKP İktidarının devlet içindeki iktidar çekişmesini önleyemediğini ortaya koymaktadır.

Bunun dışında AKP İktidar ve ortağı MHP, bu acı olayı içerde otoriter, baskıcı ve faşizan uygulamaları arttırmak, demokratik hak ve özgürlüklerin kullanılmasını engelleyip, muhalefete daha fazla baskı yapmak için kullanacaklardır.

Bunun yanında HDP’ ye yönelik baskılar artacak, HDP’ nin kapatılması yönünde özellikle MHP tarafından yürütülen baskılar artacaktır.

Bu yüzden ilerici ve devrimci güç ve partilerin demokrasi mücadelesini daha etkin bir biçimde sürdürmeleri, HDP’ nin kapatılmasını ve dışlanmasını önlemek ve demokratik hak ve özgürlüklerin savunulmasını sağlayabilmek için faşizme ve gericiliğe karşı demokrasi ve laiklik cephesini güçlendirmeleri gerekmektedir.

**********
4- Geçen hafta 13 Şubat, Türkiye İşçi Sınıfının özgürlük, demokrasi ve hak mücadelesinde çok önemli bir yeri olan DİSK’in (Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu) kuruluşunun 54. Yılıydı.

DİSK, düzen sendikacılığına ve patronlarla uzlaşarak sermaye düzeninin bir parçası olma anlayışına ve sermaye sınıfının işçi ve emekçi kitleleri kendi servet ve zenginlikleri için düşük ücretle ağır şartlarda kendilerine bağımlı olarak çalıştırılmalarını önleyerek işçilerin en geniş anlamda özgürlük ve haklarını sağlamak amacıyla kuruldu.

Kurulduğu andan itibaren de onları kapitalizme ve onun saldırılarına ve esaretine karşı korumak için mücadele etti.

Zira TÜRK-İŞ gibi sermaye düzeninin bir parçası haline gelmiş ve ona hizmet eden işçi sendikalarının işçi ve emekçi kitleleri yeterince koruyup özgürleştiremeyeceklerini gördüğü ve anladığı için ortaya çıktı.

Ortaya çıktığı andan itibaren de sermaye düzeninin, sermaye yanlısı partilerin, hatta sermaye düzeniyle uzlaşan düzen sendikacılarının hedefi oldu.

DİSK, kuruluşundan itibaren sınıf sendikacılığını başarıyla sürdürerek işçi sınıfının örgütlenip haklarını genişletmesinde, ülke içinde yaratılan gelirden daha fazla pay almasında önemli bir rol oynadı.

Kurulduktan sonra üye sayısının hızla artması bunun bir göstergesidir.

Nitekim zamanın iktidarının ve sermaye yanlısı partilerinin yapmak istedikleri DİSK’i kapatma girişimini İstanbul ve Kocaeli’ndeki işçileri harekete geçirerek başarısızlığa uğrattı.

Onun bu güçlü ve etkili direnişi sermaye düzenini korkuttu ve 12 Mart Muhtırasının verilmesinde de önemli bir rol oynadı.

Ancak DİSK, işçilere aşıladığı politik bilinç ve eğitimle 12 Mart Askeri Faşizan Yönetimi’nin aşılmasında önemli bir rol oynadı.

1975’de kurulan milliyetçi cephe adı altında bir araya gelen sermaye yanlısı sağ partilerinin işçi sınıfına ve demokrasiye yönelik saldırılarını başarıyla püskürttü, faşizme ve faşist teröre karşı mücadele etti.

Bu yüzden hem sermaye güçlerinin; hem faşizmin en önemli hedefi oldu.

Bunun için 1980 yılında başkanı Kemal Türkler faşist bir saldırıda öldürüldü.

12 Eylül-1980 askeri darbesiyle kurulan askeri-faşist yönetim öncelikle DİSK’i hedef alarak onu kapattı, malvarlığına el koydu, yöneticilerini hapse attı.

Ancak 1991 yılında kapatılma kararı mahkemede verilen hukuk mücadelesiyle kaldırıldıktan sonra DİSK, 1992 yılında yeniden faaliyete geçti ve kendisi için konulan bütün kısıtlamaları ve kotaları aşarak
22 sendikasıyla büyük bir güç haline geldi.

Bununla birlikte AKP İktidarı döneminde sendikasızlaştırma politikaları DİSK’i de etkilemiş, gücünü ve etkisini azaltmıştır.

Bunun yanında sınıf sendikacılığının kimi dönemlerde ihmal edilmiş olması da DİSK’e önemli ölçüde zarar vermiştir.

DİSK, AKP İktidarı Dönemi’nde sermayenin işçi sınıfına yönelik yeni saldırılarına karşı yeterince hazırlıklı olamamıştır.

Yine de DİSK, Türkiye’de sendikal mücadelenin ve sınıf sendikacılığının en güçlü adreslerinden birisidir ve toplumcu gerçek bir özgürlük ve eşitlik anlayışına dayalı bir toplumsal düzenin kurulmasında büyük bir önemi olan örgütlü bir yapıdır.

Bu yüzden DİSK’te sınıf sendikacılığını güçlendirmeli, DİSK’in toplumcu ve devrimci ilke ve amaçlar doğrultusunda mücadelesini sürdürmesi için tüm devrimci güçler tarafından gereken çaba sarf edilmelidir.

Özellikle bu dönemde faşizme ve gericiliğe karşı verilen mücadelede DİSK gibi işçi sınıfının en örgütlü yapısının büyük bir önemi vardır.

TSİP PROGRAMINDAN:

KADINA ŞİDDET'E HAYIR