1- Korona Virüs Salgınının Türkiye’deki etkileri artarak devam ediyor.

Son dönemlerde salgına karşı gösterilen duyarlılıktaki azalmayla birlikte, hükümetin ekonomik durumun sermaye sınıfı için daha kötü bir hale gelmesini önlemek ve patronları kurtarmak için; salgınla mücadelenin sorumluluğunu daha çok bireysel önlemlerle geçiştirmeye çalışıp, yurttaşların omuzuna yıkması; salgının yeniden hızlanıp artmasına neden olmaktadır.

Korona salgını sonucu birçok ilde hastanelerde ve sağlık ocaklarında az yer kaldığı gibi bazı illerde ise boş yatak hemen hemen kalmamıştır.

Özellikle hastane ve sağlık personeli sayısının daha az olduğu Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgeleri’nde boş yer yok denecek kadar azdır.

Bunun yanında yeterince güvenli olmadığı halde 31 Ağustosda okulların yeniden açılacağının söylenmesi, yoksul kesimlerin ve işçilerin sağlığına yönelik kamu sağlığı açısından yeterli önlemlerin alınmaması, korona salgınının sonbaharda bir patlama yapacağını ve vaka sayılarının sonbahardan sonra daha hızlı bir biçimde artacağını ortaya koyuyor.

Öte yandan alınan haberlere göre Türkiye’de yeterli sayıda test malzemesinin olmaması nedeniyle yeterince test de yapılamamaktadır.

Bütün bunlar, önümüzdeki haftalarda halkın, toplumun geniş kesimlerinin ve yoksul kesimlerin sağlığının daha çok tehlikeye gireceğini ortaya koyuyor.

Öte yandan iktidarın, görevlerini gece-gündüz ağır koşullar altında çalışarak yerine getiren sağlık görevlilerinin durumunu kolaylaştırmak ve onlara destek olmak için yeterli bir çalışma içinde olmadığı da görülmektedir.

**********

2- İstanbul Sözleşmesi’ne karşı çıkan gericilerin ve gerici basın ile sözleşmeden çekilmeyi düşünen AKP Hükümeti ve sözleşmeden çekilmeyi isteyen AKP’li milletvekillerine karşı kadın haklarını savunan kadın örgütlerinin, ilerici ve demokrat çevrelerin tepki ve eylemleri sürüyor.

Kadın cinayetlerinin arttığı ve Temmuz ayı boyunca 36 kadının öldürüldüğü bu günlerde bu sözleşme, eskisinden daha büyük bir önem kazanmıştır.

Kadına yönelik şiddetin yaptırıma bağlandığı bu sözleşmeden çekilmek, kadına yönelik şiddet eylemlerinin ve kadına karşı işlenen suçların daha fazla artmasına bilerek göz yummak anlamına gelecektir.

Bir yandan kadınların direnişi; diğer yandan da AKP içindeki kadınların ve daha modern bir düşünce yapısına sahip olanların sözleşmeden çekilmeye karşı çıkması, AKP Hükümeti’nin bu konuda kolayca bir karar almasını önlemiş, kesin kararın açıklanması bir hafta sonraya bırakılmıştır.

Bu direnç ve AKP içindeki anlaşmazlık da bu alanda çalışan gerici yazarların da bulunduğu bir topluluğun sözleşmeden çıkmak için yürüttükleri çabayı sona erdirip dağılmalarına ve kendi işlerine dönmelerine neden olmuştur.

Ancak yine de rehavete kapılmamak gerekir.

AKP Hükümeti ve saray, tıpkı Ayasofya’da olduğu gibi burada da topu taca atabilir.

Sözleşmeden çıkılıp çıkılmaması için parti içinde bir meclisin toplanıp kesin kararın burada alınmasını sağlayabilir.

Normalde sarayın iradesiyle kararların alınmasına rağmen, burada da alınmak istenen karar sözde çoğunluğun iradesine bağlanarak sözleşmeden çıkılabilir.

Ancak böyle bir gelişme, Türkiye’de ne kadınları; ne de ilerici, demokrat ve devrimci kesimleri ikna edebilecektir.

Böyle bir karar alındığında bu kararın AKP içindeki sözleşmeden çıkılmasına karşı olan kadınları bile ikna etmeye yetmeyeceği açıktır.

Zaten yeterince uygulanmayan sözleşmeden çıkılması AKP İktidarını daha çok köşeye sıkıştıracak, kendi içinde de zorlayacaktır.

Bu yolla radikal İslamcı çevrelerin ve tarikatların büyük bir bölümünün desteği alınsa bile AKP’nin oy kaybı daha fazla artacak, iktidarının meşruiyeti daha fazla azalacaktır.

*********

3- Türkiye’de ekonomik durumun daha fazla bozulduğu çoğu yurttaşın bildiği bir gerçektir.

Buna karşılık iktidarın ve sarayın çizdiği pembe tablolar yaşamda bir karşılığı olmayan gerçekdışı şeylerdir.

İşsizlik ve yoksulluğun yükselmesi ve gelir dağılımındaki eşitsizliğin artmasının yanında son dönemde dövizin ve altının değeri de eskisinden daha fazla yükselmektedir.

AKP İktidarı ve sarayın her seferinde patronları, sermayeyi ve özellikle yandaş sermayeyi koruyan tutumlarının yanında ekonomik istikrarın da sağlanmasının günden güne güçleştiği bir gerçektir.

Bu günlerde dövizin değerindeki görülen artış sonucu doların değeri 7.TL’ye ulaşmış, avronun (Euro) değeri ise 8,5 TL’yi aşmıştır.

Nitekim Bank of International Settlements’ in verdiği bilgilere göre Türkiye’de doların değeri 2019 yılının Ekim-Aralık ayları arasında ortalama olarak 5,79 TL, iken, bu rakam 2020 yılının Nisan sonunda 7.TL. eşiğine gelmiştir.

Altının da değerinde giderek artış görülmektedir.

Bu gelişmeler, Türk Lirasının sürekli değer kaybına uğramasına yol açmaktadır.

Hükümetin Merkez Bankası’na baskı yapıp faiz oranlarının yükselmesini önlemesi, dövizin değerini daha çok yükseltmektedir.

Hükümet ve saray, döviz yükseldiğinde piyasaya döviz sürerek dövizdeki yükselmeyi yavaşlatıp durdurabilmekte ve dövizin değerindeki istikrarı bir dereceye kadar koruyabilmekteydi.

Ancak bugün bunu başarması daha da zorlaşmıştır.

Bu yüzden hükümet, uygulamaya soktuğu yeni politikalarla sermaye hareketlerini kontrol etmeye başlamıştır.

Bunun en açık kanıtları, ihracatçıların kazandıkları dövizi 6 ay içinde Türkiye’ye getirmeleri zorunluluğunun yürürlüğe girmesi, bankaların yurtdışıyla svap işlemlerinin öz kaynaklarının % 0,5’i ile sınırlı tutulması, yurtdışına TL, vermelerinin önlenmesi, uluslararası bankalara TL’de işlem yasağı getirilmesidir.

Bu ve benzeri uygulamalar açıkça, resmen ilan edilmeden yapılmaktadır.

Çünkü AKP Hükümeti ve saray açıkça uluslararası finans kapitali, yani para sermayeyi karşılarına almak istememektedirler.

Zira onlar sayesinde iktidara geldikleri gibi, iktidarlarını sürdürmek için de onlara muhtaçtırlar.

Bu uygulamalar her ne kadar dövizin değerinin artışını azaltıp belli bir süre durdurmuş TL.’ye belli bir istikrar kazandırmışsa da uluslararası sermayenin ve para sermayenin de giderek tepkisini çekmektedir.

Bunun yanında döviz fiyatlarını frenleme bugünlerde başarılı olamamıştır.

AKP Hükümeti ve sarayın artık finans kapital karşısında zaman kazanacak olanakları daha azdır, çünkü hükümetin ve sarayın finans kapitalle ve uluslararası sermaye çevreleriyle uzun süre mücadele edecek iradesi ve gücü yoktur.

Bu yüzden döviz fiyatlarındaki artış hızlanacak ve bu da iç fiyatlara yansıyarak enflasyonu arttırıp, yeni zamlara neden olacaktır.

Böylece döviz fiyatlarındaki artışın bedelini de emeğiyle geçinenler, işçiler, memurlar ve emekliler ödeyeceklerdir.

İktidar ve sermaye çevreleri ise dövize yaptıkları yatırımlarıyla kazançlarını arttırmaktan kaçınmayacaklardır.

Ancak bu gelişmeler, iktidarın baskılarıyla birlikte yakın gelecekte Türkiye Toplumu’nu da toplumsal isyan ve patlamalara daha açık hale getirecektir.

*********

4- Muharrem İnce’nin yeni bir siyasal oluşum, yeni bir parti kurmak için yola çıktığı görülmektedir.

Bu gelişme iktidar ve saray çevresi tarafından da olumlu karşılanmakta; kendisinin CHP oylarını bölerek CHP’yi daha zayıf bir duruma düşüreceği planlanmaktadır.

Ancak Muharrem İnce’nin bu çabasının sonuç vermesi mümkün değildir.

2018 seçimlerinden sonraki tutarsız ve ilkesiz tutumuyla muhalif seçmenlerin tepkisini çekmiş, bu tutumunu günümüzde de sürdürmüştür.

Ayasofya’nın yeniden cami haline getirilmesi sırasında da AKP İktidarı ve sarayın tarikatlarla birlikte düzenlediği siyasi-dini gösterinin bir parçası olmayı kabul edecek kadar da ilkesiz bir tutuma yönelmekten, gerici propagandaya alet olmaktan da kaçınmamıştır.

Bunun dışında kendisinin emekçilerden, işçi sınıfından yana bir programının, bir duruşunun olduğunu ve bu konuda CHP Yönetimi’nden daha faal ve duyarlı olduğunu gösteren hiçbir açıklaması yoktur ve bununla ilgili hiçbir gelişme de yaşanmamıştır.

Bütün bunlardan dolayı böyle bir politikacının gelecek seçimlerde muhalif seçmenlerden güçlü bir destek alması ve siyasi yaşamda etkili olması mümkün olmayacak, kuracağı parti seçimlerde % 1’den fazla oy alamayacaktır.

*********

5- AKP İktidarının ve sarayın Libya’da sürdürdüğü yayılmacı ve maceracı politikanın Türkiye’yi giderek daha fazla çatışma ve sorunun içine soktuğu açıkça görülmektedir.

Türkiye sermayesinin pazar ve petrol, doğal gaz gibi değerli maden kaynaklarına ulaşma politikasının da bir sonucu olan bu siyaset, Türkiye’yi Kuzey Afrika’da Mısır’la sıcak bir çatışmanın eşiğine getirirken, Türkiye Yönetimi’ni de Rusya’nın da aralarında bulunduğu devletler karşısında ABD Yönetimi’yle anlaşıp ABD’ye daha bağımlı hale getiriyor.

Öte yandan Suriye’de ki gelişmeler henüz bir sonuca ulaşmazken, Türkiye Yönetimi’nin, Suriye’nin İdlip Bölgesi’ndeki terör güçlerini Libya’ya göndermesi ve Libya’da radikal İslamcı terör güçlerini desteklemesi, birçok Arap Ülkesi ile Türkiye’nin ilişkilerinin de bozulmasına yol açmıştır.

Trablusgarp’taki meşruiyeti tartışmalı hükümete Hafter Güçleri karşısında verilen destek her ne kadar Hafter Güçleri’nin Trablusgarp Çevresinden çekilmesini sağlamışsa da Mısır’ın ordusuyla birlikte daha güçlü bir biçimde Libya’ya girmesine, Suudi Arabistan ve Birleşik Arap Emirlikleri’nin onu daha fazla desteklemesine yol açmıştır.

Bu gelişmeler, Suriye’de olduğu gibi Türkiye’yi Kuzey Afrika’da da emperyalist bir çatışmanın tarafı olması sonucunu doğurabilir ve bunun bedeli bu çatışma için yapılacak harcamalarla ve oraya gönderilecek askerlerle Türkiye’nin yoksul emekçi halk kitlelerine ödettirilecektir.

Diğer yandan bu çatışmanın Türkiye’nin ekonomik gücüne ve kaynaklarına da zarar vereceği bir gerçektir.

---

TSİP PROGRAMINDAN:

KADINA ŞİDDET'E HAYIR

b) Dayak ve her türlü yıldırma yöntemleri en ağır biçimde cezalandırılacak, insanlık onurunu ayaklar altına alan, kadının kendi bedenini herhangi maddi çıkar karşılığı satması kesin olarak önlenecek, fuhşun tuzağından kurtulan kadınların onurlu bir yaşama kavuşması için iş sağlanacak, fuhşun ve kadını aşağılayan diğer baskıların nesnel koşulları ortadan kaldırılacaktır.

---

---

DOST VE KARDEŞ ÜLKE SURİYE, İŞTE BU KADAR GÜZEL.

---

---

TURGUT KOÇAK YOLDAŞIN

"SOSYALİST ÖĞRETİ YENİDEN"

BAŞLIKLI YAZILARININ TAMAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYINIZ

---

Av. İdris Köylü

AV. İDRİS KÖYLÜ YOLDAŞIN WEB SİTESİ

AV. İDRİS KÖYLÜ YOLDAŞIN SİYASAL YAZILARI

AV. İDRİS KÖYLÜ YOLDAŞIN SANATSAL YAZILARI

İdris Köylü arkadaşa soru-görüş ve önerilerinizle ilgili mail gönderebilirsiniz

---

Turgut KOÇAK:

VELİ GÜRCAN

Veli Gürcan yoldaşımız Isparta Lisesi’nde öğrenciyken komünist olduğu gerekçesiyle disiplin kuruluna verilmiş daha sonra da okuldan uzaklaştırılmıştır. Lise son sınıfı bu yüzden Afyon’da okumak zorunda kalmış, liseyi bitirdikten sonra ise İstanbul Üniversitesi Felsefe bölümüne girmiştir. Burada TİP üyesi olan Gürcan daha sonra kurulan TİP’in gençlik örgütü Sosyalist Gençlik Örgütü’ün (SGÖ) yöneticisi olmuştur.

12 Mart faşizmi ile birlikte kapatılan TİP’ten sonra ise daha sonra TSİP’i kuracak olan bir grup arkadaşla birlikte olmuştur.

İyi bir sokak tiyatrocusu olan Gürcan Kavel direnişine de katılarak direnişçiler için moral kaynağı olmuştur. 12 Mart faşizminin yüzünden son sınıfta öğrenimini bırakmak zorunda kalan Gürcan, parti çalışmaları yüzünden okula devam edip okulunu bitirememiştir. 12 Eylül sonrasında da çalışmaların içinde yer alan arkadaşımız Filistin’de de bulunmuş daha sonra Avrupa’ya gitmiş ve kendi isteği ile yeniden Türkiye’ye dönmüştür. Parti çalışmaları yüzünden 1985 Temmuzunda tutuklanmış ve bir süre içerde kaldıktan sonra serbest bırakılmıştır. Parti içinde başlayan tartışmalarda yer almış ve görüşlerini dile getirmiştir.

Son toplantıdan birlikte ayrılırken diğer arkadaşlara ben; “bu parti kendi adıyla yeniden kurulacak, ilke, kitle, Gerçek, Sosyalist ve Gerçek yeniden çıkarılacak” dedim. Gürcan’la sözleştik ve ölünceye kadar kendisiyle sözleşmemizi bozmadık. Bugüne kadar ne onun ne de bizim birbirimizle ilgili sarfettiğimiz tek kötü söze kimse tanık olmuş değildir. Kendisi partimizin yeniden açılış genel kurulunda delegemizdi ve genel kurulumuzda kendisine yakışır bir konuşma yaparak bize güç ve destek verdi. Onu, insan olan Veli Gürcan’ı unutmayacağız.

Değerli yoldaşlarım insan kimileri ile öylesine güzel şeyler paylaşır ki, bunlar ölünceye kadar unutulamaz. Benim gerçekte Veli Gürcan’la paylaştıklarım da böylesine unutulmayacak güzelliklerdi ve bunları, bu güzellikleri korumayı vefa borcunun çok ötesinde şeyler olarak algılıyor ve sahip çıkıyorum.

Kendisini en son görüşüm Senirkent’te yaşadığı bağ evinde oldu. Yaşadığı sıkıntıyı oradan hemen uzaklaştırılması gerektiğini biliyorduk. Çıkıp iki partili bayan arkadaşla birlikte yanına gittik. İki gün orada kaldıktan sora üçüncü gün aramızda sözleşerek ayrıldık. Biz oradayken Afer Kara ve çocukları da geldiler. Onlarda Veli arkadaşı çok severlerdi, şimdi düşünüyorum da keşke onlar gelmemiş olsalardı diyorum. Çünkü kendisiyle sözleşmiş işlerini düzene koyar koymaz partiyi tüm Türkiye’de örgütlemek üzere sözleşmiştik. Onlar Veli Gürcan’ı ikna edip tatile götürdüler. Oysa biz kısa bir süre sonra bir araya gelecek ve birlikte parti tarihini yazacaktık. Oysa Veli oradan İzmir’e geçmiş bizden bir süre daha zaman istemişti. Ne yazık ki zamanı uzun sürdü ve bir daha geri dönemedi. Veli Gürcan hastalanmıştı.

Oysa kendisiyle sözleştiğimiz üzere Ankara’da ev bile hazırlamaya başlamıştık. Çünkü kendisi artık kimsenin evinde kalamayacağını söylemişti bize. O görüşmeden bende kalan unutamadığım şey abisinin eşinin bize söylediğidir. Abisinin eşi bize ne edin edin Veli ağabeyimi buradan götürün demişti. Çünkü; Veli ağabeyim bağ evinde yalnız diye düşündüğüm için bir kadına düğürlük ettim o kadın da, “o aklını yemiş adama mı kaldım’ diye beni geri çevirdi demişti…

Kendisiyle son görüşmemse bir telefon konuşmamız oldu. Cezamızın kesinleştiği için aranır durumdaydık. O ise İzmir Göğüs Hastanesi’nde neredeyse son günlerini yaşıyordu. Bana kendi durumunu önemsemeden “Yahu ağam nedir bu devletin senden istediği” demişti. Sonra öldü cenazesine bile gidemedim. Birkaç gün sonrada Ankara’da düzenlenen bir operasyonla tutuklandım.

O öldükten sonra kendisine TSİP’li ya da değil pek çok çevre sahip çıktı. Ve hatta mezarını bile yaptırdılar. Gerçekte bu insanoğlunu anlamak çok zor. O sağken kimsenin içtenlikle sahip çıkmadığı Veli Gürcan her nedense birden sahiplenilencek insan olarak görüldü ve herkes orada görünmek için yarıştı. Şimdi kızı Aslı’nın mezarı başında söylediği “Babamın ne çok dostları varmış” sözü nasıl da hüzünlendirici değil mi?

Ve zaten bu işte her zaman için bir gariplik olmuş, benim de aklıma hep takılmıştır nedense. Tanıdığım bir çok komünist kimseyi sağken her nedense arayan soran olmamıştır ama öldükten sonra kimi zaman salonlarda, kimi zaman mezarı başında birileri anar olmuştur. Burada kel ölür sırma saçlı olur, kör ölür badem gözlü olur betimlemesi biraz yerine oturan bir benzetme değil ama her nedense bütün anmalar bu alışkanlıklar içinde yapılıyor. Beni de asıl kızdıran şey budur. Ama biz TSİP’liler olarak söz veriyoruz Veli Gürcan yoldaşımızı kendi emekleri ile anacak ve kendisin asla unutturmayacağız.

Parti olarak Veli Gürcan’ın adını yaşatmak için onun adına sayısız çalışmalar yapacak olan eylemlilikler yürüteceğiz. Bu konuda ilk işimiz Veli Gürcan’ın adını verdiğimiz PARTİ OKULU olacaktır. Onun adına bilimsel araştırmalar düzenleyecek yazın alanında etkinlikler düzenleyeceğiz.

Bu partide Veli Gürcan’ı herkesten çok daha iyi tanıyan biri olarak onu gerçek insanlığı ile döne döne anarak hakkında düşündüklerimi bitirmek isterim.

Kimi insanlar vardır ki, devrimcidir. Ama sadece devrimcidir. Onların devrimcilikleri de soğuk demir gibidir insanı asla ısıtmaz. İnsanı asla ta can evinden sarıp sarmalamaz. Onlara bir türlü ısınamazsınız, söyleyeceklerinizi bile söylemekten çekinir ve hatta başka dünyaların insanları olduğunuzu bile düşünürsünüz. Bu gibiler çoğu zaman bu durumlarına sayısız neden ileri sürebilirler. Çoğu zaman da bu davranışlarını disiplin adı altında sürdürürler. Oysa gerçeklerin öyle olmadığını küçücük bir sınama denemede bile yakalar ve hayal kırıklığına uğrarsınız.

Şimdi gelelim Veli Gürcan’a; bu arkadaşımız ne adına olursa olsun o sıcak, o kucaklayan insan yanını bir kez bile olsun es geçmiş biri değildir. Kendisine en ağır sözler söyleyen kimseleri bile hoş görmekle kalmamış onları Veli Gürcan sıcaklığı ile sarıp sarmalamıştır. Veli Gürcan sıcaklığı dedimse kimse bu da nasıl bir şeydir deyip geçmemelidir. Gerçekten de onu tanıyanlar benim bu tanımlamama hak vereceklerdir. Bu nedenle bizim partimizde yoldaşlar arasında sıcaklığın adı da Veli Gürcan sıcaklığıdır. Bu sıcaklığı ve insan davranışını her yoldaşımıza karşı sonuna kadar korumak Veli Gürcan arkadaşımıza bizim borcumuzdur diye düşünüyor, attığımız her adımı buna göre atıyoruz.

Şimdi o yok. Ama onunla birlikte biriktirdiğimiz bütün değerler bizim için yeri doldurulamaz önemde birer hazinedir.

Gürcan’ın babasını da iyi tanıyan biri olarak Veli Gürcan’daki güzelliklerin kaynağını çok iyi biliyorum.

Her ikisini de bu nedenle bir kez daha yürekten anmayı bir görev sayıyorum.